De omschrijving op de promosheet, 'atmosferische doom-death metal', snijdt hout. Het tempo is het hele album lang ongewijzigd laag. Binnen het doomstramien zijn echter genoeg stevige riffs te vinden. Deze worden vaak afgewisseld door cleane, ingetogen momenten. Er zijn ook bijdragen van traditionele instrumenten als de viool te horen, bijvoorbeeld in het intro. De gehele stijl valt te vergelijken met het oudere werk van doombands als My Dying Bride en Opeth.
Grote troef van dit album is de Kroatische herkomst van de bandleden. Alle teksten zijn in hun moedertaal gezongen en dat geeft het album een unieke identiteit. Ook al begrijp ik er geen woord van, de emotie komt over. Met name het grunten in het Kroatisch klinkt bijzonder kwaadaardig! Het integreren van de Kroatische identiteit in een reeds bestaand genre als doom metal geeft (drama) - zo dient de bandnaam kennelijk geschreven te worden - een eigen gezicht, een exotische interpretatie van vastliggende regels als toevoeging aan het genre, zoals bijvoorbeeld Moonspell uit Portugal dat ook doet.
Kritiekpunten? Het had iets sfeervoller gekund door riffs nog langzamer te spelen. Maar dit is geen funeral doom of iets dergelijks. (drama) heeft voor een stevigere vorm van doom gekozen die de band ook prima past. Een goede kennismaking. Luistertip: het intro en het daaropvolgende nummer Novi Dan.
Tracklist:
1. U Tugu Zagledan
2. Novi Dan
3. Olovo I Sjene
4. Prolaznost
5. Moje Meso
6. Onako Kako Samo Ona Zna
7. Pod Plamenom
8. Pred Beskrajem
9. Kia
10. Tinta
11. Namjere
12. Vakuum Dua