Aldus geschiedde, en het project kreeg de naam Devil's Train. Nou, die trein blijkt op ware powerrails te rijden, want zodra je opstapt wil je er onderweg niet af en stap je pas weer op het eindstation uit. Fire And Water schalt lekker aanstekelijk uit de speakers en dat blijkt een voorbode voor een prettige luisterbeurt. Ragazas scheurt en soleert als vanouds.
De karakteristiek die overheerst op deze cd is een mooie balans tussen snelheid en melodie, uitstekend gespeeld, en de songs blijven zowaar nog hangen ook. In Forever neemt de band wat gas terug en komen er wat bluesinvloeden om de hoek kijken, maar even verderop komen er allerlei stijlen voorbij die mooi verpakt zijn in de wagons van deze duivelse trein. Vermeldenswaardig is het afremmen tot aan het eindstation met The Answers, akoestisch gespeeld maar met een mooi aangezet tweede deel. Hier komt de rokerige en doorleefde stem van Liapakis pas echt goed tot zijn recht.
Jammer dat men meende een cover te moeten opnemen (American Woman, bekend van Guess Who en Krokus). Voor mij een smetje op het verder uitstekende album, dat elke powerrockliefhebber in huis moet hebben. Als de heren erin slagen bij elkaar te blijven, laat die intercity's dan maar komen! Hier gaan we hopelijk nog veel plezier aan beleven. De productie, die Liapakis hoogstpersoonlijk voor zijn rekening nam, en de mix van Fredrik Nordström (o.a. Hammerfall) zijn ook zeer in orde.
Tracklist:
1. Fire And Water
2. Devil's Train
3. Roll The Dice
4. To The Ground
5. Forever
6. Sweet Devil's Kiss
7. Find New Love
8. Room 66-64
9. Coming Home
10. Yellow Blaze
11. The Answers
12. American Woman
.jpeg){kind=small}
