Het is niet overdreven om te stellen dat Celestial Lineage van Wolves In The Throne Room een van de meest geanticipeerde blackmetalalbums van 2011 is geweest. Dit eco/hippie-ensemble heeft namelijk de afgelopen jaren diepe indruk weten te maken met zijn gruizige, dromerige, zalvende shoegaze-blackmetal. Hoewel enkele puriteinen waarschijnlijk zullen klagen dat Wolves In The Throne Room niets met traditionele black metal te maken heeft, zijn platen als Two Hunters en Black Cascade absolute �must-haves� voor de wat avontuurlijker ingestelde liefhebber van zwarte metalen.

De keerzijde van het succes van de band is dat het steeds moeilijker wordt om de hoge verwachtingen van een nieuw album waar te maken. Celestial Lineage heeft daar in eerste instantie onder te lijden. Na een aantal luisterbeurten bleef ik in eerste instantie met gemengde gevoelens achter. Daar waar de vorige platen perfect uitgebouwde, hypnotiserende nummers van een haast trance-opwekkende kwaliteit bevatten, weet deze nieuwste telg het euforische gevoel van zijn voorgangers niet helemaal te evenaren.

Celestial Lineage begint zeer kalm. Het verleidelijke stemgeluid van de mij onbekende Jessika Kenney lokt de luisteraar als het ware het openingsnummer Thuja Magus Imperium in. De blackmetalinvloeden lijken dan nog verder naar de achtergrond te zijn verdwenen, want ook in Woodland Cathedral is een grote rol voor Kenney weggelegd. Haar bezwerende stem past echter goed bij de muziek en zorgt voor een frisse nieuwe laag in de muziek van de band.

Daarentegen klinkt een nummer als Subterranean Initiation weer ouderwets vurig en begint behoorlijk fel, zonder de bedwelmende ondertoon, die de band zo typeert, te ontberen. Hier weet Wolves In The Throne Room de luisteraar bijna weer in ouderwets hogere sferen te krijgen, maar het nummer ontspoort halverwege enigszins door een nodeloze break, die de hele �flow� teniet doet. Het is wel het beste nummer van het album, want hoewel Astral Blood en Prayer Of Transformation sfeervol klinken, is het toch allemaal wat minder dan op de vorige platen.

Hoe vaak ik Celestial Lineage ook draai, ik blijf op twee gedachten hinken. Enerzijds mis ik de genialiteit van de vorige albums en heb ik het idee dat de band niet het onderste uit de kan haalt, anderzijds is Celestial Lineage nog altijd een buitengewoon sfeervol album dat veel concurrentie achter zich laat. Misschien is het mijn eigen fout, maar ik verwacht m��r van deze band. Wellicht dat ik daarom ook telkens een beetje teleurgesteld ben na het luisteren van deze plaat. Blijkbaar doen de hooggespannen verwachtingen Wolves In The Throne Room toch een klein beetje de das om.

Tracklist:
1. Thuja Magus Imperium
2. Permanent Changes In Consciousness
3. Subterranean Initiation
4. Rainbow Illness
5. Woodland Cathedral
6. Astral Blood
7. Prayer Of Transformation