Uit Duitsland is er afgelopen zomer een album overgewaaid de titel waarvan u snel weer mag vergeten. Kennelijk hebben de mannen van Buried In Black in 2008 gedacht �what the fuck, laten we ook eens een bandje beginnen�, hetgeen in een demo en dit jaar in een album heeft geresulteerd. Nou, ol�-ol�, alleen vergeet men in Buried In Black voor het gemak maar even dat het feit dat je weet hoe een instrument werkt en hoe je nummers in elkaar zet, nog niet wil zeggen dat je slagvaardig bent op de muzikale markt.

Black Death, het debuut van Buried In Black, kunt u dus met een gerust hart aan uw oren voorbij laten gaan, want wat een zoutloze plaat is dat! Alles loopt op zo goed als ��n tempo en ��n toonhoogte, een paar spaarzame �Dismember-solo�s� daargelaten. De nummers blenden ook volledig in elkaar over, waardoor het idee ontstaat dat Black Death ��n lang en saai nummer rijk is. Pas op de laatste drie nummers hoor je een klein beetje onderscheid en een klein beetje extra melodie. Maar dit alles is ook maar summier. Alleen Ron Brunke zijn stem doet diverse kunstjes, maar ook dit kan de nummers niet redden van de monotonie.

Het (overigens wel goed geproduceerde) geluid schommelt een beetje tussen Zweedse (Gothenburg) death metal, klassieke Duitse death/thrash en moderne metalcore. Een enkele keer grijpt men uitbundig naar de gitaar, maar dit is van korte duur en echt spetteren doen deze uithalen ook niet. Alleen Godseed wijkt een beetje af van de rest van de nummers, omdat dit nummer iets trager en iets melodieuzer is. Voor de rest is het ��n saaie zit. De nummers bieden totaal geen uitdaging.

Nee, dit gaat niet de klapperrrrr van het jaar worden. Hell no!

Tracklist:
1. The Bait
2. Parasite�s Paradise
3. 7.405.926
4. One Life Left
5. A Vast Hereafter
6. Lest We Forget
7. Act Of Caprice
8. Godseed
9. Violand
10. One Ate Seven