Na het nieuwsgierig makende intro Premonition zet Ride (Into The Sun) met een aanstekelijke mix van (Amerikaanse) power- en speedmetal de toon voor deze langspeler. De ritmesectie is solide, het gitaarwerk van het jeugdige supertalent Vinnie Moore en bandleider Geoff Thorpe knettert en spettert, de productie is (voor die tijd) dik in orde en de krachtige vocalen van Gary St. Pierre overtuigen volop, inclusief een zuivere hoge uithaal hier en daar en in de refreinen een effectief achtergrondkoor dat onweerstaanbaar uitnodigt tot meebrullen.
Na de sterke opening volgt met Medusa wellicht het minste vocale nummer van de plaat. Toch is ook dit een heel behoorlijke compositie. Dankzij de midtempo titeltrack is het bovendien al snel weer genieten en meezingen geblazen. Hierna is amper nog een zwak moment op het album te ontdekken. Alleen het instrumentaaltje Invader is wat mij betreft overbodig, al denken gitaaradepten daar vast anders over. Het venijn zit in de staart, want met het gejaagde In Fire, het relatief rustige en emotionele Domestic Bliss en de kwaadaardige tornado van Blistering Winds eindigt Soldiers Of The Night ijzersterk.
Na de release van het beloftevolle debuut krijgt Vicious Rumors weldra twee tegenslagen te verwerken, want zowel virtuoos Moore (welke kiest voor een succesvolle solocarrire) als zanger St. Pierre zeggen de formatie vaarwel. Dat maakt echter de weg vrij voor de komst van Mark McGee en Carl Albert, waarmee de perfecte samenstelling van Vicious Rumors een feit is. Soldiers Of The Night is dan ook niet het beste album van deze band, maar wel een lichtend voorbeeld voor beginnende metalgitaristen om te horen hoe je een fantastische techniek kunt koppelen aan pakkende songs met een kop en een staart. Ook een kwart eeuw later luistert deze lp nog steeds heerlijk weg.
Tracklist:
1. Premonition
2. Ride (Into The Sun)
3. Medusa
4. Soldiers Of The Night
5. Murder
6. March Or Die
7. Blitz The World
8. Invader
9. In Fire
10. Domestic Bliss
11. Blistering Winds
