Ga er maar aan staan: een review van de nieuwe cd van The Misfits. Deze band is immers niet meer dezelfde band als het was ten tijde van Glenn Danzig. Of dezelfde band ten tijde van Michale Graves. The Misfits blijft toch een van de meest verguisde, gehate en geliefde band op deze aarde. Laat ik maar meteen duidelijk zijn: de laatste aanwinst in The Misfits discografie, The Devil�s Rain, haalt het niet bij Walk Among Us (1982). Ook Famous Monsters (1999) laat deze nieuwe release ver achter zich. De laatste Misfits laat zich het meest vergelijken met Project 1950 (2003), en dat is geen gunstige vergelijking, want die plaat was zonder twijfel de meest inspiratieloze Misfits tot dan toe.

Waren de nummers op Project 1950 nog allemaal covers uit de jaren �50, op The Devil�s Rain staat weer werk van Jerry Only�s eigen hand. Het eerste nieuwe werk sinds 1999. Nu is The Devil�s Rain gelukkig interessanter dan Project 1950. Een aantal nummers steekt er met kop en schouders bovenuit: Dark Shadows, The Devils�s Rain en Twillight Of The Dead. Deze nummers bewijzen in ieder geval dat Jerry Only leuke nummers kan schrijven, maar het probleem is dat hij dit niet een hele cd volhoudt. Het merendeel van de nummers is erg voorspelbaar, leuk om mee te zingen, maar na een aantal keer afspelen is de lol er wel vanaf. De zouteloze en poppy productie van Ed Stasium (producer van onder andere The Ramones) is daar ook zeker mede debet aan. Had men wat meer risico durven nemen en voor een meer punky benadering gekozen, was deze plaat zeker interessanter geweest.

Een ander knelpunt is de zang. Daar waar Glenn Danzig en Michale Graves beide zeer goede zangers waren, zal Jerry Only nooit echt meer worden dan een achtergrondzanger. Zijn stem is simpelweg niet krachtig genoeg om het geluid dat de band voor ogen heeft te dragen en zit hij regelmatig naast de juiste noot, wat af en toe charmant uitpakt, maar ook vaak net ontspoort.

Tja, en dan wordt het lastig om de balans op te maken. Ik zal altijd een zwak voor The Misfits blijven houden. Ze kunnen een heleboel fout doen bij mij voor ik ze laat vallen, ondanks het feit dat The Misfits eigenlijk inmiddels de �Jerry Only Band� zou moeten heten en The Misfits niet meer zijn. Maar beoordeel ik een cd op wat de band in het verleden gepresteerd heeft of op zichzelf staand? Kies ik voor de laatste optie, dan is mijn eindoordeel dat het een leuke plaat is met iets te weinig variatie die een aantal mensen best aangenaam zal vinden en is het cijfer 70 punten. Beoordeel ik deze cd als onderdeel van de legende die deze band is, dan is het een saaie baggerplaat die The Misfits-naam niet waardig is en een zeer magere 50 punten krijgt. U mag kiezen�

Tracklist:
1. The Devil�s Rain
2. Vivid Red
3. Land Of The Dead
4. The Black Hole
5. Twillight Of The Dead
6. Curse Of The Mummy�s Hand
7. Cold In Hell
8. Unexplained
9. Dark Shadows
10. Father
11. Jack The Ripper
12. Monkey�s Paw
13. Where Do They Go?
14. Sleepwalkin�
15. Ghost Of Frankenstein
16. Death Ray