Na tien albums in hun eigen taal uitgebracht te hebben, zouden de leden van deze band het gedacht hebbennow its time to conquer the world. Dus, de meest logische stap is, is het album uitbrengen dat volledig in het Engels is. In eerste instantie is dit een goede zet. Vervolgens maken ze echter een fout. Zangeres Anja Orthodox zingt - in het Engels te verstaan het album Graphite opnieuw in. Het resultaat: een emotieloze plaat. Hoezo dan? Om het simpele feit dat die nummers onder een bepaalde sfeer tevens andere taal werden geschreven, waardoor het leggen van je emotie in een andere taal een stukje moeilijker is. Het is mogelijk, maar het is makkelijker gedacht dan gedaan. Naar mijn mening zou deze band beter met een nieuw Engelstalig album aankomen in plaats van zon vertaald album.
Kwalitatief zitten de viertiende tracks goed in elkaar. Het spel is degelijk, maar weinig spectaculair. Op Eve and Adam en The Ego Game na, een lekker up-tempo nummer, blijven echte verrassingen uit. Anja zingt vaak erg vlak en mist power in haar stem, waardoor de meeste nummers minder krachtig en monotoon zijn.
Het beoefende genre (gothic metal) is met dank aan Nightwish, Within Temptation en After Forever bij een breed publiek aangeslagen, maar of Closterkeller het niveau van deze drie bands kan evenaren, zet ik er bij deze een vraagteken bij.
Tracklisting:
1. Athe
2. Somewhere Inbetween
3. The Mermaid
4. The Pearl
5. The Secret Place
6. The Ego Game
7. Eve And Adam
8. Two Days
9. Marble-Enchanted
10. The Reign Of The Comet
11. The Symbol Shatteret
12. Love For Money
13. The Piano
14. Graphite
