Al decennia lang vermaken de House Of Lords de AOR-liefhebbers met aanstekelijke melodie�n, gebaseerd op sterke gitaarriffs en ondersteunende keyboardpartijen. En, natuurlijk niet te vergeten, de doorleefde rockstem van James Christian. Met name vanwege de laatste twee sterke albums, Come To My Kingdom en Cartesian Dreams, maakte de band furore in de wereld van de melodic rock. Kan men de euforie vasthouden met Big Money, waarop vriend Mark Baker weer meeschreef aan de nummers?

Ja hoor, met gemak. Big Money schalt als eerste uit de luidsprekers, en wat direct opvalt is de veel meer ingetogen mix die in de plaats is gekomen van het bombastische van de vorige albums. Maar daarmee neemt de power van dit album niet af, integendeel zelfs. Jimi Bell schittert op gitaar als nooit tevoren (One Man Down, met een akoestische prelude die wat wegheeft van Can't Find My Way Home).

Wat volgt is een batterij aan lekker klinkende rocksongs, hier en daar met een wat commerci�lere inslag (First To Cry). Maar ook ballads heeft de band nooit geschuwd. The Next Time I Hold You is wederom een geslaagd intermezzo tussen al het rockgeweld. Once Twice is de up-tempo afsluiter van deze cd die twaalf nummers lang de aandacht weet vast te houden en de voetjes op de maat mee laat tikken.

House Of Lords is nog lang niet afgeschreven, en met dit album is men weliswaar niet heel erg vernieuwend, maar dit is toch weer een ander geluid dan we de laatste vier jaar van ze hebben gehoord. In oktober mogen ze het live gaan waarmaken wanneer de tourkaravaan de altijd gezellige Bosuil in Weert aan zal doen, dit keer hopelijk weer met Jimi Bell op gitaar. Gezien het voorgaande is het niet verrassend dat ondergetekende daar weer bij zal zijn.

Tracklist:
1. Big Money
2. One Man Down
3. First To Cry
4. Someday When
5. Searchin'
6. Living In A Dream World
7. The Next Time I Hold You
8. Run For Your Life
9. Hologram
10. Seven
11. Once Twice
12. Blood