Op New Moon straalt Swallow The Sun namelijk gedurende het hele album eenzelfde soort klasse en stijl uit zoals ook Amorphis voor elkaar krijgt. Het supermelodieuze gitaarwerk roept ook wel wat vergelijkingen met die band op, hoewel de sound van Swallow The Sun toch wat druileriger is. Opener These Woods Breathe Evil is een geweldig nummer, dat een fraaie combinatie van smeug, in melancholie gedrenkt gitaarwerk en statig toetsenwerk laat horen. Andere hoogtepunten zijn wat mij betreft het dreigende Falling World (met gastvocalen van Dan Swan) dat met zijn trage, stemmige gitaarwerk doet denken aan een band als Draconian. Ook het Insomnium-achtige titelnummer mag er wezen.
Het geheel is bovendien voorzien van een uitstekende productie, die de nummers een zwaar, maar helder en transparant geluid meegeeft. In combinatie met het heerlijke gitaarwerk, dat in de beste Finse traditie niet te versmaden is, levert dat een buitengewoon genietbaar album op. New Moon haalt het wat mij betreft net niet bij de laatste spruit van Insomnium (het fantastische Across The Dark), maar de band zit er qua niveau niet erg ver vandaan. Een fijne plaat die het zeker goed zal doen bij liefhebbers van Novembers Doom en het eerder genoemde Insomnium en Amorphis, zeker ten tijde van deze miserabele, verregende zomer.
Tracklist:
1. These Woods Breathe Evil
2. Falling World
3. Sleepless Swans
4. ...And Heavens Cried Blood
5. Lights On The Lake (Horror Pt. III)
6. New Moon
7. Servant Of Sorrow
8. Weight Of The Dead