Het in 2006 verschenen In The Arms Of Devastation behoort gelukkig ook nog tot die reeks goede albums die Kataklysm tussen Shadows & Dust en Prevail wist neer te zetten. Sterker nog: wat mij betreft is het misschien wel het sterkste album dat de band heeft gemaakt tot op heden. Kataklysm laat op dit album een uitermate gebalanceerde combinatie van kracht, snelheid en souplesse horen. Bij tijd en wijlen blast de drummer er ouderwets op los, maar meer dan ooit gaat die snelheid hand in hand met logge, groovende riffs, hier en daar een vette breakdown en melodieus gitaarwerk.
Opener Like Angels Weeping (The Dark) is wat dat betreft een schoolvoorbeeld van de kwaliteit van de band. Een vierentwintig karaats deathmetalnummer waarvan er wel meerdere op dit album staan, zoals Let Them Burn, het ouderwets sterke To Reign Again en het uit lekker hakkende riffs opgebouwde Open Scars, dat stuk voor stuk gewoon supersterke nummers zijn. Verrassingen zijn er ook, in de vorm van het dreigende en heerlijk lompe Crippled & Broken (met een gaaf, superzwaar refrein), It Turns To Rust (met een opmerkelijke, maar zeer sterke vocale bijdrage van Kittie-zangeres Morgan Lander) en het lange, slepende The Road To Devastation. Verrassingen die stuk voor stuk goed uitpakken.
Daar waar mijn aandacht nogal eens wilde verslappen bij de eerste paar albums van de band, laat Kataklysm met In The Arms Of Devastation echter ook horen in staat te zijn tot het schrijven van een uitstekende deathmetalplaat die over de gehele lengte en ook na een dozijn luisterbeurten blijft boeien. Wat mij betreft een uiterst volwassen plaat die gewoon in iedere degelijke deathmetalcollectie thuis hoort.
Tracklist:
1. Like Angels Weeping (The Dark)
2. Let Them Burn
3. Crippled And Broken
4. To Reign Again
5. It Turns To Rust
6. Open Scars
7. Temptation's Nest
8. In Words Of Desperation
9. The Road To Devastation
