De combinatie van goedkope opnameapparatuur en wereldwijde internettoegang heeft veel mogelijkheden geopend voor allerlei thuisklusbandjes. Met name de blackmetalscene kent een ware zondvloed aan hobbyprojecten van lieden die iedere demo zelf opnemen en uitbrengen, met als gevolg bands die zich in de kijker proberen te spelen door middel van hun omvangrijke discografie. Het resultaat kan erbarmelijk zijn (Zarach 'Baal' Tharagh), vari�ren van matig tot behoorlijk (Drowning The Light, Moloch) of zelfs grotendeels indruk maken (Nadja).

Het Amerikaanse Njiqahdda heeft de eerste indruk in ieder geval tegen. Want zeg nu zelf: een of ander vaag duo dat de afgelopen jaren meer dan veertig (!) releases in eigen beheer heeft uitgebracht, een soort psychedelische lo-fi shoegaze black metal maakt, en zijn albumtitels en teksten baseert op een eigen fantasietaal � dat belooft toch niet veel goeds? Welnu, ik kan jullie gerust stellen. Hoe het met het grootste deel van Njiqahdda�s immense output zit, weet ik niet, maar het materiaal op Yrg Alms is bijzonder sterk.

De vijftien minuten durende opener Ingratuu Maate Lagentii klinkt op het eerste gehoor qua riffs vrij eenvoudig, maar een goede hoofdtelefoon doet wonderen. Dan valt pas op dat onder de ietwat beklemmende productie een breed scala aan zweverige keyboards en effecten schuilgaan, waardoor de sound behoorlijk verrijkt wordt. De onder de gruizige klanken bedolven krijszang is dusdanig vervormd dat het slechts een extra instrument wordt in het rijke klankentapijt dat Njiqahdda hier produceert.

Het knappe aan Yrg Alms is dat de band zelfs tijdens de versnellingen nog heerlijk zweverig en meditatief blijft klinken, waardoor een vergelijking met een band als Wolves In The Throne Room voor de hand ligt. Het meer ingetogen akoestische getokkel dat bij vlagen de overhand neemt, verraadt weer invloeden uit het postrockgenre (zoals Sombre Fortu duidelijk maakt). Met lange nummers als Saavolungaat en het uitstekende titelnummer neemt de band ruim de tijd om de luisteraar onder te dompelen in zijn psychedelische blackmetalwereld. Afsluiter Abyssii Iiortuu Liomaatiin tapt uit een ander vaatje: het is een lang, maar zeer sfeervol ambientnummer dat laat horen dat Njiqahdda ook met dat genre uitstekend uit de voeten kan.

Op Yrg Alms blijkt gelukkig uit niets dat Njiqahdda door de vele releases onge�nspireerd werk aflevert. Sterker nog: de band bedwelmt en benevelt � en doet dat op een bijzonder indrukwekkende wijze. Het is een album dat fans van Wolves In The Throne Room en Agalloch tot en met Nadja moet kunnen aanspreken. Wat mij betreft is Yrg Alms dan ook een album dat een absolute aanrader is voor de liefhebbers van avontuurlijke, psychedelische black metal.

Tracklist:
1. Ingratuu Maate Lagentii
2. Sombre Fortu
3. Saavolungaat
4. Yrg Alms
5. Abyssii Iiortuu Liomaatiin