Trevor Strnad van The Black Dahlia Murder is wat mij betreft, naast Jeff Walker van Carcass, ��n van de beste zangers in metal. Zijn unieke, bijna katachtige grunt is uit duizenden te herkennen, en de afwisseling met zware grunts maakt het een uitermate aangename stem om te horen. Een nieuwe plaat van deze band is dan ook een klein feestje waard. En gelukkig is de laatste release van deze band, Ritual, reden genoeg om te juichen.

De vorige cd Deflorate uit 2009 was toch enigszins teleurstellend na het indrukwekkende Nocturnal (2007), maar gelukkig zijn de heren uit Detroit weer helemaal terug. Ritual is snoeihard, maar dit zonder ook maar een moment concessies te doen aan de melodieuze kant van de muziek. Qua riffs doet deze plaat regelmatig aan Carcass denken en dan specifiek het gitaarwerk van Michael Amott, wat zeer aangenaam combineert met de versplinterende drums en gitaarmuur. Trevor is uitermate goed bij stem en hij lijkt meer te vari�ren qua geluid op deze plaat. Al met al is dit dus van top tot teen een geslaagde Black Dahlia Murder plaat.

Hoogtepunt is Carbonized In Cruciform, dat voorzichtig akoestisch en nauwelijks hoorbaar begint, maar er vervolgens als een speer vandoor gaat met een bijna Anaal Nathrakh-achtige riff en bijbehorende snelheid, halverwege met een indrukwekkende semi-akoestische breakdown mijn aandacht weer volledig opeist en eindigt met een indrukwekkend spervuur van vocalen, gitaarsolo�s en drums, om af te sluiten met piano. Potver, wat een lekker nummer!

Helaas zijn niet alle nummers instant klassiekers. Malenchanments Of The Necrosphere hoort bijvoorbeeld zeker niet bij het beste dat The Black Dahlia Murder ooit geschreven heeft. Het nummer is nogal saai en voelt behoorlijk stuurloos aan. Het slotstuk van de plaat, Blood In the Ink, is zonder meer een leuk experiment. De strijkers voegen absoluut iets toe aan de sfeer van het nummer, maar het arrangement van de strijkers is zo ontzettend knullig uitgevoerd, dat het meer als een goedkope synthesizer klinkt dan een leuk strijkkwartetje. Goed idee dus, maar een gemiste kans.

Ik durf wel te zeggen dat de vijfde van The Black Dahlia Murder de beste tot nu toe is. En dat stemt mij zeer hoopvol voor de toekomst. Want er zijn nog altijd heel veel mensen die deze band een kopie van At The Gates vinden. Ik hoop dat deze release daar verandering in brengt, want met Ritual maakt de band een meer solide indruk dan ooit tevoren.

Tracklist:
1. A Shrine To Madness
2. Moonlight Equilibrium
3. On Stirring Seas Of Salted Blood
4. Conspiring With The Damned
5. The Window
6. Carbonized In Cruciform
7. Den Of The Picquerist
8. Malenchanments Of The Necrosphere
9. The Grave Robber�s Work
10. The Raven
11. Great Burning Nullifier
12. Blood In The Ink