Wil de echte Hammerfall nu opstaan? Twisted Tower Dire heeft kennelijk goed geluisterd naar de populaire Zweedse heavy metal grootheid, een geval dat onderdeel is van een verschijnsel dat natuurlijk onvermijdelijk is als ��n band op commerci�le of artistieke wijze boven de rest uitsteekt. Persoonlijk heb ik nooit veel problemen gehad met 'klonen', of correcter: bands die zeer duidelijk een invloed laten horen. Hoeveel Darkthrone en Morbid Angel-verwanten lopen er wel niet rond, die kwalitatief uitstekende muziek afleveren?

Maar aan dat belangrijke criterium weten de Amerikanen van Twisted Tower Dire niet echt te voldoen. "Crest of the Martyrs" is een aardige heavy/true metal plaat, maar de kwaliteit van de songs is niet dusdanig hoog dat ik van een topper kan spreken. Waar een band als Hammerfall veel van z'n nummers door middel van zeer pakkende, aanstekelijke refreinen naar een hoogtepunt brengt, zit ik bij de meeste nummers van Twisted Tower Dire (vreemde naam overigens, ik heb telkens de neiging om ipv dire diaree te zeggen) herhaaldelijk te wachten op een climax die maar niet wil komen.
Daarnaast speelt de band het wel heel erg volgens het boekje. Tijdens het luisteren van "Crest of Martyrs" maken 'vertrouwde' elementen als lichte koorzang ("The Champion"), woorden als 'steel', 'dragon' en 'sword' en zwaar door bands als Iron Maiden, Judas Priest en Saxon-ge�nspireerd gitaarwerk hun opwachting. Deze band is de zoveelste belichaming van de clich�s die het genre zo'n oubollig en onbuigzaam karakter geven.

Toch is "Crest of Martyrs" niet een slecht album, en zelfs geen middelmatige plaat, al hangt 'ie wel aan het randje. Ik denk zelfs dat de meer doorgewinterde, gepassioneerde heavy/power metal liefhebbers wel raad weten met dit schijfje. Ondanks dat de meeste nummers niet kunnen tippen aan die van een band als Hammerfall, staan er enkele leuke tunes op dit album. De vraag is: is dat tegenwoordig nog genoeg?

Hoogtepunten van "Crest of the Martyrs" zijn "Axes & Honor" (verscheen ook al als mooie picture 7"), "To Be a Champion" (of was het nou "The Champion"?), "Transfixed" (mits je zeer onbeschaamde true metal kunt waarderen) en "Guardian Bloodline" (lekker cheesy, met een aardig refrein en dito soleerwerk). De digipack editie bevat de bonus track "The Witch's Eyes 2003", wat wel een heropname van een oud nummer zal zijn.

Het moge wel duidelijk zijn: "Crest of the Martyrs" is een aardige, doch onopmerkelijke heavy metal plaat die waarschijnlijk alleen in de smaak zal vallen bij heavy/power metal die-hards en Duitsers.

Tracklist:

1. At Night
2. Some Other Time, Some Other Place
3. Axes & Honor
4. To Be a Champion
5. Infinitum
6. Fight to be Free
7. Transfixed
8. By My Hands
9. Guardian Bloodline
10. The Reflecting Pool
11. The Witch's Eyes 2003 (ltd. digipack bonustrack)