Het aangename van een genre als metal in het algemeen en death metal specifiek, is voor mij de energie die vaak duidelijk hoorbaar uit de speakers komt gedenderd. Je hoort bij wijze van spreke de kleine zweetdruppeltjes op de bovenlip van drummer en de verhoogde hartslag van de zanger die zijn longen uit zijn lijf grunt of schreeuwt. Als deze energie mist bij een opname, dan blijft er maar bar weinig over. Helaas is dit het geval bij In Putrescence, het debuut van het Zweedse trio Stench.

Het grootste manco aan deze release is de productie. Deze blackened deathmetal band heeft gekozen voor een redelijk oldschool geluid, maar dat komt de muziek niet ten goede. Bovendien staat de zang erg hard in de mix en de gitaren juist erg zacht. Daardoor komt de zang erg dominant over, maar eigenlijk zijn de zangpartijen niet echt interessant te noemen, op een uitzondering hier en daar na. Echter, de gitaarpartijen zijn juist datgene wat deze release van de ondergang redt. Luister bijvoorbeeld naar Breath Of The Rottenness, een van de betere nummers op de plaat. Aangename gitaren, leuke tempowisselingen en een fijne songstructuur. Alleen zo jammer dat er constant overheen geschreeuwd wordt. Van de tien nummers zijn er hooguit twee of drie waar de zang enigszins afwijkt van de rest.

Goede idee�n heeft Stench wel, daar ligt het niet aan. Alleen moet er voor een eventuele opvolger aanzienlijk meer aandacht aan de productie worden besteed. Vooralsnog is In Putrescence niet een plaat die blijvende indruk achterlaat. Mijn complimenten voor het artwork van de hoes, dat dan weer wel.

Tracklist:
1. The Blackness
2. Face Of Death
3. Gosts
4. Breath Of The Rottenness
5. The Fire
6. Crimson Hills
7. Drenched In The Light
8. The Ones Who Rot