Het lijkt er in eerste instantie wel op: als we de covers niet meerekenen dan klokt deze plaat nog geen veertig minuten. Net als op vorige albums krijgen we een eerbetoon aan een alcoholische drank te horen, na Beer, Beer en Vodka is er nu Tequila. Een aanstekelijk nummer waarin ook nog eens de cocktail Caipirinha bezongen wordt.
Het is jammer dat alle nummers Finstalig zijn. Het meezinggehalte op Ukon Wacka is daardoor een stuk minder dan op ouder werk van Jonne en co. De nummers hebben ditmaal een serieuzere ondertoon dan daarvoor. Een trend die zich al een aantal albums voordoet. Van vrolijke meezingers als Journey Man of Happy Little Boozer is hier geen sprake. Vrijwel ieder nummer had zo op een eerder album van Korpiklaani kunnen staan. Van muzikale vooruitgang of ontwikkeling is weinig sprake, hoewel het niveau op Ukon Wacka zeker acceptabel is. Ernaar luisteren is zeker geen straf, al blijft er weinig van de muziek hangen.
Hoewel dit zeker niet de beste plaat is, lijkt de band wel uit het dal te zijn gekropen dat Korven Kuningas was. Voor de diehard liefhebbers van deze Finnen zal het wederom een aardig schijfje zijn dat in het verlengde ligt van voorganger Karkelo. Wie nog niet bekend is met Korpiklaani doet er goed aan om met een van de eerste platen kennis te maken. Met Ukon Wacka krijgen we niets nieuws te horen en dat is jammer. Ik hoop dat deze heren eens goed en lang op vakantie gaan en goed uitrusten voordat ze weer de studio in duiken, wellicht krijgen we dan iets vernieuwenders te horen.
Tracklist:
1. Louhen Yhdeksäs Poika
2. Päät Pois Tai Hirteen (Peer Günt cover)
3. Tuoppi Oltta
4. Lonkkaluut
5. Tequila
6. Ukon Wacka
7. Korvesta Liha
8. Koivu Ja Tähti
9. Vaarinpolkka
10. Surma
11. Iron Fist (Motörhead cover, digipack)
.jpeg){kind=small}
