Dat is fraai. Weet een specifieke cd me eindelijk te bereiken en ben ik vol enthousiasme om er een passende review over te schrijven, lees ik dat de band er al mee opgehouden is. Van deze zelfbenoemde koningen (Frog Island is de naam van het centrum van thuisbasis Leicester) heeft Mathew Bethancourt de kroon aan Maarten gegeven en werken sommige ex-leden aan andere projecten.

Daar sta ik dan met het derde album van de inmiddels begraven band. Op basis van deze plaat geen vreselijk gemis. Vanuit meerdere kanten hoor ik dat de tweede het beste is. Toch is III ook geen slecht album. De stonerrock klinkt vrij standaard, zeker op het eerste gehoor. Wanneer het album wat beter tot je is doorgedrongen, vallen enkele accenten op. Zo vind ik de aparte manier van opdreunen van de dodenlijst in In Memoriam best goed gevonden.

Tot de andere positieve punten behoren vooral de zalige, dromerige sound. De roots van The Kings Of Frog Island liggen niet zozeer in de jaren �70, maar eerder een decennium eerder. Bepaalde gitaarpartijen hadden zo van de hand van Jimi Hendrix kunnen komen. Andere belangrijke invloed zijn zonder twijfel die van Pink Floyd. Het tempo ligt grotendeels laag en de nummers hebben een uitgesponnen karakter. Het is de wisselvalligheid die III een beetje de das om doet. Wanneer er meer songs van het niveau The Keeper Of�, More Than I Should Know en Ode To Baby Jane op dit album zouden staan, had het met gemak meer dan negentig punten gescoord.

Kortom, er staan behalve enkele sterke tracks ook een aantal middelmatige op III. Uiteraard is het jammer dat een band niet met een klapper kan eindigen. Het is een leuk album, maar niet essentieel

Tracklist:
1. In Memoriam
2. Gleve Street Whores
3. Bride Of Suicide
4. Dark On You
5. The Keeper of�
6. More Than I Should Know
7. Ode To Baby jane
8. I Ain�t Sorry
9. A Cruel Wind Blows
10. Gallowtree Gate