Dat doet me nou eens goed. Een band die zich vernoemt naar een literair genie als Edgar Allan Poe. In dit geval is het ook niet lastig om uit te vogelen dat dit gezelschap uit de Azoren (een eilandengroep in de Atlantische Ocean ter grootte van Limburg) doom metal speelt. A Dream Of Poe bracht in de recente jaren al enkele EP�s en een live album uit. Nu wagen deze heren de overstap naar het Europese vaste land met hun debuutalbum.

The Mirror Of Deliverance is geen pure doom metal. Wie dit album hoort zal moeilijk kunnen ontkennen dat gothic eveneens een belangrijk deel uitmaakt van de muziek van A Dream Of Poe. De toon is heel sinister en daarmee zou dit album een goede soundtrack zijn van een wat volwassener versie van Alice In Wonderland. Verwacht geen dreunende riffs of complexe materie. Dit album moet het vooral van de sfeer hebben met veel langzame deuntjes.

Dat pakt soms goed uit, zoals op Lady Of Shalott of The Lost King Of The Lyre. De afwisseling zit er redelijk in en het zangwerk is goed, maar ik ben niet geheel overtuigd. Een geval waarin die sfeerfactor snel verdwenen is, is Os Vultos. Afgezien van een mooie solo halverwege dit stuk is het een monoloog in het koeterwaals van ruim tien minuten. Er is nauwelijks sprake van opbouw. De basis is er op dit album, maar op gebied van afwerking kunnen deze Portugezen nog wel wat leren. Alleen voor mensen die erg ge�nteresseerd zijn in de mix van doom metal en gothic.

Tracklist:
1. Neophyte
2. Os Vultos
3. Lady Of Shalott
4. Liber XLIX
5. The Lost King Of The Lyre
6. Chrysopoeia