"Body Hurting Art" is een ontmenselijkende sessie van zweepslagen tegen de ballen, die een half uur duurt. Het geluid dat de drie Brazilianen produceren is verschrikkelijk smerig en rauw, wat de plaat, in combinatie met de blasfemische teksten, een zeer kwaadaardig en nietsontziend karakter geeft. Osculum Obscenum heeft kennelijk nog nooit van het begrip melodie gehoord, want de plaat dendert maar voort door middel van schijnbaar eeuwig voortdurende blastbeats en monotone gitaarklanken. Hierin ligt ook de kracht van de band. Het kost me weinig moeite om voor te stellen dat de muziek van "Body Hurting Art" ergens in de lagere cirkels van de hel gespeeld wordt door demonen die in hun leven op aarde moordenaars, verkrachters en necrofielen waren. De teksten zijn even ziek als komisch:
perverted cunts celebrating the supreme evil
the blasphemous cunts start to invoke the demon's penis
I feel my penis pulsating
with intense pain, raising intensely
thank you, my queen, for this unique experience
I am your branded cattle
branded on the penis
Ik noemde al Impaled Nazarene als voorbeeld van hoe de band zo'n beetje klinkt. Je moet dan denken aan de extreme sound van albums als "Rapture" en "Nihil". Osculum Obscenum gooit echter wat meer hout op het vuur, getuige de rauwe, hakkelende productie en de totale absentie van melodie. Er valt echter wel mee te brullen: nummers als "U.N.G.O.D." en "The Praise (oh Satanas)" kennen zeer toffe refreinen, waardoor de nummers haast strijdliederen genoemd kunnen worden.
Voor liefhebbers van het cht extreme werk is "Body Hurting Art" een must. Steun de Braziliaanse aanval op de zedelijkheid en de georganiseerde godsdienst, en schaf hem aan.
Tracklist:
1. Intro
2. Prince Albert
3. Enraptured by War
4. Jesus Gay
5. Hail the Lesbians
6. Szandor (Into my Heart and my Vein)
7. Caligula Imperium
8. Bleeding Like Abel
9. Orgamaniac
10. U.N.G.O.D.
11. The Praise (oh Satanas)
12. Shibary
