De band is inmiddels weer bij elkaar en bracht in 2005 The Club uit. Die plaat flopte, waardoor het maar liefst zes jaar duurde voordat Assassin de moed bijeen geraapt heeft om met de opvolger Breaking The Silence te komen. Het verschil met The Club is echter niet bijzonder groot. De productie is exact hetzelfde. De aanpak is wat thrash gerichter. Ik vermoed dat Breaking The Silence gemixte reacties zal opleveren. Een aantal fans zullen de rechttoe-rechtaanaanpak van Assassin waarderen, maar anderen zullen afhaken bij het horen van praktisch dezelfde songs. No Fear is daarvan een leuk voorbeeld, omdat het gewoon opnieuw opgenomen is.
Voor wie The Club gemist heeft, volgt nu een herkansing. Nogmaals, de stijl is grotendeels hetzelfde gebleven. Er is iets minder melodie en het gaspedaal wordt minder vaak losgelaten. De invloeden uit hardcore zijn toegenomen. In feite is Breaking The Silence helemaal geen slecht album. Er staan namelijk behoorlijk wat lekker agressieve songs op. Het leukste materiaal vind je halverwege de plaat in de vorm van Destroy The State en het eerder genoemde No Fear. Het zijn vooral de eigenzinnige riffs die ik goed kan waarderen.
Een klassieker als The Upcoming Terror zullen ze nooit meer maken. Al met al is Breaking The Silence gewoon een leuk album geworden. Zeg maar rustig bovengemiddeld. Alleen jammer dat Assassin zo’n verschrikkelijk kleuterachtig nummer moet opnemen als I Like Cola. Dat geeft het geheel toch weer een vieze nasmaak.
Tracklist:
1. Breaking The Silence
2. Raise In The Dark
3. Judas
4. Turf War
5. Destroy The State
6. No Fear
7. Kill Or Be Killed
8. Real Friends
9. Strike Back
10. I Like Cola
.jpeg){kind=small}
