Enquête

Wat is jouw favoriete rock- of metalsong over een televisieprediker?

Anthrax - Make Me Laugh
Black Label Society - Counterfeit God
Black Sabbath - TV Crimes
Cake - Comfort Eagle
Crosby, Stills, Nash & Young - American Dream
Death - Spiritual Healing
Depeche Mode - Personal Jesus
Dire Straits - Ticket To Heaven
Frank Zappa - Heavenly Bank Account
Genesis - Jesus He Knows Me
Ghost - Jesus He Knows Me
Hooters - Satellite
Insane Clown Posse - Hellelujah
Iron Maiden - Holy Smoke
Joni Mitchell - Tax Free
Marilyn Manson - Personal Jesus
Metallica - Leper Messiah
Oingo Boingo - Insanity
Ozzy Osbourne - Miracle Man
Poison - Something To Believe In
Queensrÿche - Revolution Calling
Slayer - Read Between The Lies
Suicidal Tendencies - Send Me Your Money
Temple Of The Dog - Wooden Jesus
een andere song over een televisieprediker

[ Uitslag | Enquêtes ]

    21 november:
  • Brothers Of Metal en Grailknights
  • 22 november:
  • Dying Fetus, Chelsea Grin, Despised Icon en Vitriol
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • 23 november:
  • Overruled en Defazer
  • Revolution Calling
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 24 november:
  • Dream Theater
  • Ondfdt, Anguish en Ornaris
  • Therapy? en Deux Furieuses
  • Veil Of Maya, Signs of the Swarm, Varials en To The Grave
  • Wardruna
  • 27 november:
  • Benighted, Baest en Coffin Feeder
  • Feuerschwanz, Orden Ogan en Dominum
  • Sirenia en Xandria
Kalender
Vandaag jarig:
  • Aaron Jellum (Lȧȧz Rockit) - 61
  • Ana Fernández (Darksun) - 44
  • Bryan Patrick (Manilla Road) - 58
  • Myles Heskett (Wolfmother) - 47
  • Tobias Sammet (Edguy) - 47
Review

Limbonic Art - Phantasmagoria
Jaar van release: 2010
Label: Candlelight Records
Limbonic Art - Phantasmagoria
Limbonic Art mag gerust een van de absolute grootheden van de symfonische black metal genoemd worden. Al in de jaren negentig leverde deze band menig klassieker af. Na het geweldige The Ultimate Death Worship besloten Daemon en Morfeus de twee drijvende krachten achter Limbonic Art het vanwege artistieke meningsverschillen voor gezien te houden. Blijkbaar kruipt het bloed waar het niet gaan kan, want pakweg vijf jaar later revancheerde de band zich met het uitstekende comebackalbum Legacy Of Evil.

Welnu, het lijkt erop dat de meningsverschillen toch weer de kop hebben opgestoken, want voor dit zevende album heeft Morfeus voor de eer bedankt en staat Daemon er in zijn eentje voor. Al snel wordt duidelijk dat die verandering consequenties heeft gehad voor de sound van Phantasmagoria. Hoewel Legacy Of Evil al een stuk venijniger klonk dan zijn voorgangers, doet dit album daar nog een flinke schep bovenop. De band klinkt grimmiger dan ooit tevoren (iets dat samenhangt met de ietwat iele productie) en de ooit zo nadrukkelijk aanwezige keyboards hebben een beduidend bescheidenere rol gekregen.

Bovendien ligt het tempo op dit album enorm hoog, waardoor de band veel minder symfonisch en veel harder klinkt dan voorheen. Luister maar eens naar het enorm gedreven klinkende Flight Of The Minds Eye of het als een bezetene beukende Apocalyptic Manifestation. Ook een nummer als Curse Of The Necromancer klinkt vele malen intenser en dreigender dan deze band ooit heeft geklonken. Hoewel het tempo in de meeste nummers behoorlijk hoog ligt, weet Daemon ervoor te zorgen dat er regelmatig wat meer epische passages worden ingebouwd, waardoor Phantasmagoria ondanks zijn lengte van ruim zeventig minuten redelijk goed de aandacht van de luisteraar weet vast te houden. Zo laat een nummer als Crypt Of Bereavement veel afwisseling horen door ongekend fel te beginnen en lekker slepend te eindigen.

Toch is zeventig minuten uiteindelijk net iets te veel van het goede, omdat het materiaal met name tegen het eind aan ietwat eentonig wordt. Hoewel de nummers op Phantasmagoria stuk voor stuk goed zijn, ontbreekt de echte creativiteit toch hier en daar. Hoewel Daemon met dit album dus laat horen prima op eigen benen te kunnen staan, kan zijn inzet niet voorkomen dat Phantasmagoria uiteindelijk het minste album uit het imposante Limbonic Art oeuvre is geworden. Dat is nog steeds een uitermate acceptabel niveau, maar de genialiteit van zijn voorgangers wordt niet bereikt.

Tracklist:
1. Prologue / Phantasmagoria
2. Crypt Of Bereavement
3. Curse Of The Necromancer
4. Portal To The Unknown
5. Dark Winds
6. A World In Pandemonium
7. Flight Of The Minds Eye
8. Apocalyptic Manifestation
9. Prophetic Dreams
10. The Burning Vortex
11. A Black Sphere Of Serenity
12. Astral Projection

Score: 78 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 8 februari 2011

Limbonic Art - Phantasmagoria
Reactie van Cataclysm Child op 08-02-2011 om 13:19u
Score: 85 / 100

Ik vind het een behoorlijk sterk album eigenlijk, zeker aangezien Daemon het alleen geschreven heeft. The Ultimate Death Worship daarentegen vond ik maar zeeeeer matig, deze is wat mij betreft stukken beter. Tegen de rest van hun oeuvre kan Phantasmagoria idd evenwel niet op.

Pitfest

Alle artikelen en foto's (afgezien van albumhoezen, door bands/labels/promoters aangeleverde fotos of anders aangegeven), zijn © 2001-2024 Metalfan.nl en mogen niet zonder schriftelijke toestemming gekopieerd worden. De inhoud van reacties blijven van de reageerders zelf. Metalfan.nl is niet verantwoordelijk voor reacties van bezoekers. Alle datums van de Nieuwe Releases, Concertagenda, Kalender en in de artikelen zijn onder voorbehoud.