Genoeg theorie, over naar de praktijk. In het kader van 'er kan er maar een de moeilijkste zijn', is het album Control And Resistance van Watchtower een absolute kanshebber. Menig metalfan heb ik al gillend weg zien rennen, wanneer deze Amerikanen met hun gierende 'notenneukerij' op de proppen kwamen. Inderdaad, deze plaat is niet geschikt voor fans die het graag doeltreffend en beukend hebben. Hoewel de uiterst technische en inventieve metal van Watchtower af en toe best beukt, is er vaak geen vaste basis om op terug te vallen. Het woord herhaling komt bijvoorbeeld nauwelijks voor in de woordenboeken van gitarist Ron Jarzombek en zijn mannen.
Deze tweede schijf van de band is in alle opzichten een werkplaat. Om vat te krijgen op de complexe ritmes, duizelingwekkende gitaarcapriolen en de onorthodoxe zangescapades van Alan Tecchio, is op z'n minst een luisterbeurt of vijftien nodig. Voor die tijd is het vooral een hysterische bult riffs, solo's, zangpartijen en talloze breaks. Neem The Fall Of Reason. Dit monster van acht minuten is een niet aflatende stroom van technisch perfect uitgevoerde thrash metal. Riffs en ritmes spelen met elkaar, vechten duels uit, rennen van elkaar weg, maar komen toch altijd weer samen in speels doch strak samenspel.
Op de middelbare school had ik altijd een hekel aan wiskunde, maar met dit ongekende meesterwerk kan ik dagen, zo niet, weken zoet zijn. Hoe hoog het niveau ook is, Watchtower slaagt erin om al die vaardigheden toch te verpakken in gestructureerde nummers, waar wanneer het kwartje eenmaal gevallen is keer op keer van genoten kan worden. Schitterend zijn de bizarre melodielijnen in het 'refrein' van het titelnummer, waar Tecchio als een tandartsboor doorheen giert met slechts een emotieloze herhaling van de songtitel.
Een betere omschrijving dan 'bizar' bestaat volgens mij ook niet voor dit plaatwerk. Tot op de dag van vandaag heb ik nog maar weinig albums voorbij horen komen die kunnen tippen aan de gecontroleerde waanzin op deze cd. Zoek je toegankelijkheid? Hier ben je verkeerd. Alles wordt er niet makkelijker op vanwege de iets te dunne productie, maar wat geeft het, dit is een plaat waar je alleen aan moet beginnen als je bereid bent veel tijd en geduld te investeren.
Tot slot kan ik melden dat Watchtower inmiddels weer in een ietwat gemankeerde bezetting actief is, maar of ze ooit in staat zijn dit bakbeest der technische metal te overtreffen, ik vraag het me af. Dan kan je band wel Sieges Even, Zero Hour of Spiral Architect heten, er kan er maar een de meest vooruitstrevende zijn. In 1989 was het Watchtower en in 2011 is het vanwege deze bewuste schijf nog steeds Watchtower.
Tracklist:
1. Instruments Of Random Murder
2. The Eldritch
3. Mayday In Kiev
4. The Fall Of Reason
5. Control And Resistance
6. Hidden Instincts
7. Life Cycles
8. Dangerous Toy
