Kamelot - Poetry For The Poisoned

Review

Kamelot - Poetry For The Poisoned

Jaar van release: 2010
Label: Kamelot Media Group

De Amerikaanse power metalformatie Kamelot timmert al jaren flink aan de weg. Het is wat dat betreft een teken aan de wand dat deze band als een van de weinige power metalbands in Nederland nog zalen als de 013 krijgt uitverkocht. Met albums als Epica en The Black Halo raakte de band bij een groter publiek bekend, maar het was toch wel het in 2007 verschenen Ghost Opera dat Kamelot écht naar de internationale top katapulteerde. De fans hebben drie jaar lang moeten wachten, maar eind 2010 lag dan eindelijk de opvolger, in de vorm van dit fraai getitelde Poetry For The Poisoned in de schappen.

Op het eerste gehoor klinkt dit negende album weer buitengewoon professioneel en herkenbaar. De band weet duidelijk waar haar kracht ligt en zet daar ook alle troeven op in. Zo ligt de karakteristieke, warme zang van Roy Khan nadrukkelijk op de voorgrond in de mix en zorgt het subtiele toetsenwerk voor een romantische ondertoon. De band voelt zich duidelijk het meest comfortabel in zwaar aangezette, symfonische midtemponummers, zoals opener The Great Pandemonium en Hunter's Season, maar maakt ook sporadisch een uitstapje naar wat stevigere uptemponummers, zoals If Tomorrow Came en afsluiter Once Upon A Time.

Toch bekruipt me na meerdere luisterbeurten het gevoel dat het allemaal wel heel erg veilig is wat Kamelot hier laat horen. Het is natuurlijk prima als een band vasthoudt aan een succesformule, maar iets meer ruimte voor progressie zou ook wel wenselijk zijn. Een goede illustratie hiervan is het nummer House On A Hill, waar Simone Simons (Epica) wederom een gastoptreden verzorgt. Natuurlijk, het klinkt weer erg lekker, maar het nieuwe is er wel van af. Eigenlijk is een van de weinige echt opvallende nummers het dreigende The Zodiac, met een fantastische bijrol voor Jon Oliva, die met zijn benepen, creepy stemgeluid het nummer naar een nieuw niveau weet te tillen.

Verder is het toch voor een groot deel vertrouwde kost op Poetry For The Poisoned. Liefhebbers van de typische Kamelot-sound (melodieuze, cineastische power metal met een vleugje weemoedigheid en romantiek) kunnen dit album blindelings aanschaffen. Poetry For The Poisoned is een oerdegelijke plaat geworden, maar mist wat mij betreft net dat beetje extra om van een topplaat te kunnen spreken.

Tracklist:
1. The Great Pandemonium
2. If Tomorrow Came
3. Dear Editor
4. The Zodiac
5. Hunter's Season
6. House On A Hill
7. Necropolis
8. My Train Of Thoughts
9. Seal Of Woven Years
10. Poetry For The Poisoned - Incubus
11. Poetry For The Poisoned, Pt. 2 - So Long
12. Poetry For The Poisoned, Pt. 3 - All Is Over
13. Poetry For The Poisoned, Pt. 4 - Dissection
14. Once Upon A Time

Score: 78 / 100

Reviewer: Rik
Toegevoegd: 12 januari 2011

Meer Kamelot:

[ Terug naar de Albumreviews ]

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Blaffer op 13-01-2011 om 15:29u
Score: 55 / 100

Saaie voorspelbare cd
Het gaat meer om de geluidjes dan echt om goede nummers.
Ik ben kamelot fan af!

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Rav3n op 13-01-2011 om 16:05u
Score: 60 / 100

Tja, voor deze cd was Kamelot een van mijn favoriete bands. Met deze plaat zijn ze echter zwaar tekort geschoten. Enkel The Zodiac is echt een heerlijk nummer, verder is het middelmatig.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Nicolas op 13-01-2011 om 16:07u
Score: 70 / 100

Compleet eens met deze review, wat mij betreft had deze cd beter gepast tuusen the black halo en ghost opera, het lijkt er idd op dat Kamelot tot stilstand is gekomen, heel jammer.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Erwin op 13-01-2011 om 18:06u
Score: 70 / 100

Ik schaar mezelf al jaren onder de Kamelotfans, maar dit album is verre van spannend en na vijf keer draaien, was ik er eigenlijk al klaar mee. Energiegevende nummers, zoals die op Epica stonden, of de briljante melodielijnen van The black halo zijn helaas niet aanwezig. Het lijkt wel alsof bands zich na een aantal jaar te goed voelen voor een goed potje power metal (zie Sonata arctica). Zo ontzettend jammer...

Het enige leuke aan deze cd is dat ik afgelopen week een korte dialoog bij de film Zodiac kon meezeggen!

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Alex op 13-01-2011 om 18:26u
Score: 70 / 100

Ik vind hem beter dan de vorige, maar Kamelot is te saai en voorspelbaar geworden.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Pepijn op 13-01-2011 om 19:49u
Score: 55 / 100

Het is al een paar keer gezegd maar toch nog maar een keer: saai en voorspelbaar.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Erik op 17-01-2011 om 16:56u
Score: 65 / 100

Een matig album dat het vooral moet hebben van gastoptredens en effecten. Het is een soort Kamelot & friends geworden.
De albums Karma, Epica en The Black Halo blijven voor mij de beste!

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van VADERNL op 21-01-2011 om 12:43u
Score: 50 / 100

Het wordt tijd dat kamelot afscheid neemt van de Gothic invloeden.
Dat was misschien even leuk maar het hangt mij nu volledig de pamper uit.
Simone Simons moet maar fijn in haar eigen band blijven jodelen...

Het wordt tijd voor weer wat meer power!!

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Emerald op 22-01-2011 om 22:13u
Score: 85 / 100

Ik ben het volledig oneens met de negatieve commentaren hier. Uiteraard, de gustibus & coloribus non disputandum est, maar dat laat mij ook toe deze CD goed te vinden. Zo is het geheel inderdaad vrij duister, maar om er dan gauw de stempel Gothic op te plakken is wat kort voor de bocht

Ook het progressievere - met als hoogtepunt het vierdelige titelnummer - vind ik een logisch vervolg op Ghost Opera. Hier en daar wordt er inderdaad mogelijk onsuccesvol geëxperimenteerd, maar laat dit net de stempel zijn van een band die buiten de lijntjes durft te kleuren en hierbij geen vrees heeft om eens stevig op zijn muil te gaan. Fouten zijn er om van te leren, en ik heb er vertrouwen in dat dit ook gaat gebeuren.

En welke onverlaat durft dit album voorspelbaar te noemen? Als dit album iets NIET is dan is het wel voorspelbaar. Herkenbaarheid =/= Voorspelbaarheid. Simone Simmons mag wat mij betreft - Zoals VADERNL al zei - overboord gekeild worden opdat ze verder kan blèren bij Epica. Dit album is verschillend van het gros, en het maakt me enkel nieuwsgieriger naar wat ze in 2013 aan de man gaan brengen.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Rav3n op 23-01-2011 om 00:04u

Ach kom op Emerald, op het vreselijk goede The Zodiac na klinkt Poetry for the Poisoned wel heel erg als een herhalingsoefening van Ghost Opera, maar dan simpelweg van mindere kwaliteit. Met name Roy Khan weet gedurende het kleine uur nergens te verrassen met zijn anders zo gouden stem (ik snap niet waar hij een burn-out van heeft kunnen krijgen). T/m Ghost Opera zat de band met elke cd flink in de lift (nouja, The Black Halo en Ghost Opera zijn even briljant), maar op deze schijf doen ze een pas op de plaats. Ik kan me niet voorstellen dat veel Kamelot fans composities als If Tomorrow Came, Hunter's Season, My Train of Thoughts en Seal of Woven Years na Ghost Opera nog spannend vinden. Ook mogen ze, dat ben ik met je eens, Simone Simons overboord kieperen, samen met alle andere special guests waar ze patent op schijnen te hebben.

Kamelot heeft me echt zwaar teleurgesteld. Deze cd kan als eerste kennismaking met de band nog wel uit de voeten, omdat de nummers op zich niet slecht zijn, maar een band die zich met elk album opnieuw wist uit te vinden is een slap aftreksel van zichzelf geworden.

Kamelot - Poetry For The Poisoned
Reactie van Annika op 12-04-2011 om 12:37u

Elke band heeft er wel eens een 'slecht' album bij zitten. 'Slecht' is dan ook weer zo hard uitgedrukt, maar laat zeggen een 'minder' album.
Toch moet ik zeggen dat de nummers if tomorrow came, hunter's season, my train of thoughts en seal of woven years goede nummers zijn. Ik vind het jammer dat het niet net zo,n album is al the black halo, want dat is gewoon een super album, mijn favoriet. Maar wat ik al zei, elke band heeft een mindere album.
Ik vind het trouwens kinderachtig om te zeggen van Rav3n om te zeggen dat hij niet snapt waar Roy een burn-out van kan krijgen. Het is voor hem ook hard werken om een goed album neer te zetten en de fans tevreden te stellen. Dat je dan gelijk geen fan meer bent als een album minder goed is! Tsjonge.