Wanneer een bekende zanger(es) en de rest van de band uit elkaar gaan, kan dat tot behoorlijk wisselende resultaten leiden. In sommige gevallen gaat het voor beiden mis (zie Nightwish) maar soms pakt het ook voor beide partijen heel goed uit. De breuk tussen Neal Morse en Spock�s Beard is een voorbeeld van dat laatste. Spock�s Beard bleek even zoekende te zijn, maar leverde een aantal maanden geleden met X zijn sterkste album sinds jaren af. Neal Morse sloeg daarentegen het christelijke pad in, maar combineerde dat met briljante, gedreven muziek. Het gevolg is een reeks ijzersterke, kippenvel opwekkende albums met intens persoonlijke teksten.

Hoewel dit Lifeline � het meest recente solowerkstuk van Morse � alweer uit 2008 stamt, is een recensie allerminst overbodig. Waar voorganger Sola Scriptura vooral uit lange en complexe nummers bestond, probeert Morse op Lifeline een betere balans te vinden tussen typische, uitgebreide prognummers en simpel opgezette, ontroerende ballads. Zo is het fenomenale titelnummer een typisch Morse-nummer dat vol zit met innovatief toetsenwerk en sterk gitaarwerk. Het hierop volgende The Way Home laat daarentegen een heel andere kant van Morse horen: het is een subtiel opgebouwd, ingetogen, kort nummer waarin Morse�s warme zang uitstekend tot zijn recht komt. Hetzelfde geldt voor de schitterende ballad God�s Love. Hoewel ik persoonlijk weinig met de teksten van Morse kan, klinkt hij z� overtuigend en gedreven dat het kippenvel me regelmatig over de rug loopt.

Lifeline is echter niet overal zo serieus. Zo valt het frivole, met energiek saxofoonwerk gelardeerde Leviathan vooral op door zijn speelse en humoristische karakter � maar is het nummer in instrumentaal opzicht buitengewoon indrukwekkend. Daarnaast staat met het sublieme, bijna een half uur klokkende So Many Roads misschien wel ��n van de beste nummers die Morse ooit heeft geschreven op dit album. Het nummer bevat alles wat je van een klassiek prog-epos mag verwachten: subliem gitaarwerk, veel afwisseling, talloze variaties, maar toch een duidelijke coherentie en rode lijn (zowel in muzikaal als tekstueel opzicht). Een waanzinnig goed nummer!

Hoewel Morse met zijn vorige solo-albums de lat al ontzettend hoog heeft gelegd, is Lifeline misschien wel zijn beste album tot op heden. De balans tussen lange prognummers en korte, gevoelige ballads werkt uitstekend en zorgt ervoor dat dit album ontzettend verslavend werkt. Inmiddels heeft Lifeline al tientallen malen zijn rondjes gedraaid in mijn CD-speler en nog altijd ben ik niet op de plaat uitgekeken. Verplichte kost voor iedere progrock-fan en wat mij betreft het beste album van 2008.

Tracklist:
1. Lifeline
2. The Way Home
3. Leviathan
4. God's Love
5. Children Of The Chosen
6. So Many Roads
7. Fly High