Old school Noorse black. Klip en klaar. Hou je er niet van, vertrek dan maar met de noorderzon naar een warmer oord want de nieuwe plaat van Iskald past perfect bij de winterse omstandigheden van de laatste tijd: ijselijk koud en grimmig. En getuige alle mooie plaatjes op de social media herbergt dit weer een hoop moois. Daar kan dit derde full-length plaatje van Iskald aan toegevoegd worden.
Agressief blaast The Sun I Carried Alone als een snijdende sneeuwstorm je speakers uit. En nu de titel dan toch gevallen is, jazeker, zo'n sneeuwlandschap ziet er met het zonnetje erop, prachtig uit. Voor(t)gedragen door Iskald toont deze zon een soort heldere desolaatheid.
Over helderheid gesproken, het geluid van deze in Berlijn opgenomen cd is bijzonder helder. Vergelijkbaar met het (nieuwere) werk van Immortal. Wat dat betreft zijn er meer vergelijkingen te maken met hun landgenoten. Muzikaal zijn de parallellen met name op het vlak van zang en drums te vinden, maar het gitaargeluid van Iskald is een stukje smeriger en dit gezelschap houdt er een wat gevarieerdere en complexere speelstijl op na. Perfect voor bij het helskoude sfeertje buiten dus.
Tracklist:
1. Alucinor
2. Under The Black Moon
3. Natt Utover Havet
4. Forged By Wolves
5. I Lys Av Mrket
6. The Sun I Carried Alone
7. Rigor Mortis
8. These Dreams Divine
9. Burning Bridges
