In 2007 had ik de eer om de re-release van het album Bombshell van commentaar te voorzien. Erg kapot was ik er niet van, maar ach, iedereen verdient een nieuwe kans dus ook Hydrogyn, het muzikale speeltje van Julie en Jeff Westlake uit Ashland, Kentucky. Met een deels vernieuwde line-up trok de band dit najaar de studio in met producer Michael Wagener.

Het album is, laat ik zeggen, erg divers. Het album opent met een echt in-your-face kick-ass metalnummer genaamd Lost Reality en dat is nou net wat ik dacht toen ik dit nummer had afgeluisterd. Julie's stem past veel minder bij vette metal dan bij het meer rock-geori�nteerde werk. Waarschijnlijk daarom bevalt Alone mij stukken beter. Maar waarom men Fleetwood Mac's Gold Dust Woman als cover heeft uitgekozen is me een raadsel. Misschien omdat Julie dit wel toevallig uitstekend zingt maar het past voor geen meter bij de rest van de songs.

Wanneer de nummers zich stuk voor stuk ontvouwen aan mijn gehoor vraag ik me in alle eerlijkheid af wat het doel kan zijn om een verzameling stijlen en invloeden op een cd te zetten. En dan komt Big Star voorbij, waarbij ik denk dat ze eindelijk de draad weer opgepikt hebben die ze moeten volgen. Ook de ballad Don't Be My Judge kan me wel bekoren, alleen is het jammer dat de akoestische gitaar uitversterkt wordt en niet puur akoestisch is gebruikt. Een twaalfsnarige gitaar had hier muzikale wonderen kunnen verrichten. De solo ontbeert een clean geluid en een iets hardere synthesizermuur. Zeer mogelijk dat ik Hydrogyn niet begrijp, maar voor mijn gevoel kunnen de heren en dame wel wat hulp gebruiken op compositorisch vlak.

En net als ik denk, dit was het, zie ik de titel Assault Attack op het hoesje voorbij komen. Nee...dat kan niet...toch? Jawel, die van meneer Schenker! Jammer van het ontbreken van de echte Graham Bonnet-emotie in de vocals, en hier en daar zelfs foutieve akkoorden, niet gestemde gitaren en slecht drumwerk. Oh my f***ing God! Ook al is het een van de drie bonusnummers, nu heb je het echt verknald.

Nee, voor mijn gevoel moet Hydrogyn nog veel leren: consistentie in stijl, hulpschrijvers en een producer die een band op zijn flikker kan geven als er broddelwerk wordt geleverd. Al met al een teleurstelling, en een cd die ik snel ga vergeten. Zelfs de tracklisting op het hoesje van deze promo klopt niet met wat er daadwerkelijk op staat.

Tracklist:
1. Lost Reality
2. Right Thing Now
3. Alone
4. Self Destruct
5. Gold Dust Woman
6. Medicate
7. Big Star
8. Gonna Getcha
9. Too Late
10. Don't Be My Judge
Bonus tracks:
11. Assault Attack
12. Deadly Passion (live)
13. Candles Light Your Face