Met The Grandiose Nowhere (alweer het negende album van de band) zal de discussie niet verstommen. Met dit album schuift de band namelijk ng een stap dichter richting de schaamteloos commercile Him-sound op en dat zal niet iedereen hun in dank afnemen. Daar staat tegenover dat de meeste nummers op The Grandiose Nowhere uitstekend in het gehoor liggen. Met name nummers als Lips (lekker rockend en met een onweerstaanbaar refrein), Not For Love, The Fear Of Being Alone en het opmerkelijke No Matter Where You Shoot Me Down klinken gewoon heerlijk donker. Ook John Fryer verdient een compliment vanwege de volle, warme productie die perfect past bij de sound van de band. Een kritiekpunt dat Lacrimas Produndere wel aan te rekenen valt, is dat de nummers wel rg op elkaar lijken. De band lijkt dus inmiddels wel rg de weg van de minste weerstand te bewandelen. Daar staat echter tegenover dat The Grandiose Nowhere met veertien nummers geen enkel slecht nummer bevat en dat is natuurlijk ook wat waard.
Al met al is The Grandiose Nowhere voor mij een beetje als een 'guilty pleasure' uitgevallen. Enerzijds is het muziek geworden die waarschijnlijk de nodige onzekere pubermeisjes trillende lipjes zal bezorgen, maar anderzijds zijn de meeste nummers gewoon rg lekker. En hoewel er bij mijzelf (gelukkig) niets gaat trillen tijdens het luisteren van dit album, moet ik wel stiekem bekennen dat The Grandiose Nowhere inmiddels aardig wat rondjes in mijn CD-speler heeft gemaakt. Dat zegt ook wel genoeg over de compositorische kwaliteiten van deze band, lijkt mij zo.
Tracklist:
1. Be Mine In Tears
2. The Letter
3. Lips
4. I Don't Care
5. Her Occasion Of Sin
6. A Plea
7. Not For Love
8. The Fear Of Being Alone
9. My Little Fear
10. Side
11. Dead Heart Serenade
12. No Matter Where You Shoot Me Down
13. All Is Suffering
14. Of Words And Rain
