Op muzikaal vlak zweeft de band ergens tussen thrash uit de jaren tachtig en hedendaagse metalcore. Dat kan heel interessant zijn, ware het niet dat de band hier wel erg weinig van bakt. De drie songs zijn rommelig, vlak en kraken aan alle kanten. Hier en daar is nog wel een interessante riff te horen, maar het lijkt alsof elke muzikant voor zichzelf zit te spelen en niemand zich in dienst van het nummer stelt. Hierdoor ontstaat er een grote brei van aan elkaar geplakte riffs. Op ritmisch vlak en timing slaat menig bandlid meerdere malen de plank mis.
Nu is de muziek al bijzonder matig, de vocalen zijn echt om te janken. Zanger/gitarist Sren Nielsen heeft simpelweg niet de juiste stem voor dit werk. Hij blaft er hier en daar wat losse woorden uit, schakelt met moeite over naar belabberde screams en begint zonder enige reden opeens te grunten in een nummer, op een moment waar dat helemaal niet past. Daarbij zingt hij structureel uit de maat van de muziek waardoor het geheel nog rommeliger klinkt.
Is het alleen maar bagger wat de klok slaat? Nee, natuurlijk niet. Sickness Within laat af en toe best wat leuke dingen horen. Alleen het is niet altijd geschikt om alles in n nummer te stoppen. Dan wordt het te chaotisch en klopt het van geen kant. Ze moeten meer tijd durven te steken in het vinden van de juiste balans in nummers, en werken aan duidelijke structuren. En als Nielsen zich alleen gaat bezighouden met gitaarspelen en verder zijn mond houdt, dan zit er best nog wat potentie in deze jongens.
Tracklist: 1. Cold Sweat Mourning 2. Constructed Hate 3. Grey Life, Grey Death
