De meest gestelde vraag aan metalheads door buitenstaanders is ongetwijfeld: Dat is toch geen muziek meer, hoe kan je daar in godsnaam naar luisteren?!?! Die wordt op de voet gevolgd door: Wanneer is iets nou metal? Een interessante vraag. Meestal kom ik zelf niet veel verder dan: metal is sneller en gebruikt zwaardere en duisterdere akkoorden met (meer) distortion. En vervolgens word ik door degene naast me om de oren gesmeten met bands die toch wel degelijk metal zijn maar (een van) die eigenschappen niet hebben. Shellcase, wiens nieuwe plaat momenteel uit mijn speakers spat, zoekt die scheidslijn van rock en metal op.
Begin jaren '90 heette dit grunge. Begin deze eeuw gooiden ze er te pas en te onpas de term 'nu-metal' tegenaan. Maar dat geneuzel altijd over hokjes... De muziek! Dat is waar het om gaat! De muziek van dit Belgische trio ben ik toevallig al eens op een bandjesavond tegengekomen en wat me toen opviel, is de professionaliteit en de gehaaidheid van de band. Op cd doen ze dat nog eens even dunnetjes over. Wat een ontzettend lekker geproduceerde schijf is dit. Alle subtiliteiten zijn duidelijk hoorbaar zonder dat het geheel te gelikt klinkt. Denk aan bands als Foo Fighters, Live, en Pearl Jam.
De band leunt daarin achterover op de getalenteerde zanger die zijn warme en volle stem in de strijd gooit. Hij bezingt een heel scala introspectieve misre en daar zou wel wat aan gesleuteld mogen worden. Het is nu allemaal wel erg clichmatig. Ook wat de instrumenten betreft trouwens en dat lijken ze nog niet helemaal te beseffen. Op een spaarse gitaarsolo, zoals bijvoorbeeld in Colorblind na, is er nauwelijks ruimte voor de individuele kwaliteiten. Als de heren de kunst van het weglaten eens zouden toepassen dan gaan ze het nog ver schoppen.
De heren moeten het dus niet van originaliteit hebben, maar het is wel ontzettend lekker. En of je dat nou metal of rock noemt maakt dan ook geen zak meer uit. Een aanrader voor de nostalgisch ingestelde metalhead die Amerikaans klinkende grungerock op een katerige zondagmiddag wel lekker vindt, of voor degene die even wat anders wil dan 1000 blastbeats per minuut.
Tracklist:
1. Faith ?
2. Fucked Up
3. Lobotomy
4. Crash Landing
5. Cold
6. Colorblind
7. Scars
8. Pain
9. Fatigue
10. Forgive Me
11. Paradise Perduto
12. Dead Memories
