De Zweden van Evocation hebben besloten het gas lekker ingetrapt te houden. Het debuut heeft weliswaar zestien jaar op zich laten wachten, maar nadat het eerste ei uiteindelijk gelegd werd, lijkt de broedmachine niet meer te houden. In een kleine vier jaar heeft de band drie full-lengths bij elkaar gepend, waarvan de laatste eind oktober het offici�le levenslicht zal zien.

Ja, en nu Evocation ineens volop actief is, moet de band zachtjesaan gaan uitkijken dat het kruit niet te snel verschoten wordt. Het debuut werd ten tijde van de release op handen gedragen wegens de authentieke Zweedse old school sound, de opvolger was wederom lekker doch minder spectaculair en de nieuwkomer Apocalyptic is wederom een tandje tammer. Niet slechter, maar het is w��r die klassieke Zweedse death en de verrassing is er al lang en breed af. En dat is de grote valkuil voor snel producerende bands in dit straatje: Op den duur wordt het allemaal ��n grote herhaling.

Het zou niet eerlijk zijn om Evocation op kwaliteit af te moeten rekenen, het is vooral de kwantiteit die mijn wenkbrauwen doet fronsen. De kwaliteit is er wel degelijk, de tien nummers die Apocalyptic rijk is vliegen voorbij voor je er erg in hebt. De cd is stabiel, constant en degelijk, nergens irritant, muzikale misstappen zijn de band onbekend. Echter is het weer de zoveelste easy-listening, op safe spelende Zweedse plaat die totaal niets nieuws aan het vorige werk van Evocation toevoegt en mij op geen enkel vlak doet opkijken. Het is een cd die je met gemak kunt uitzitten, zonder de muziek ook echt daadwerkelijk te beleven. Een cd die je niet afzet als 'ie al aanstaat, maar niet snel zelf zult opzetten, wetende wat er verder op de planken staat te trappelen.

Tracklist:
1. Sweet Obsession
2. We Are Unified Insane
3. Infamy
4. Parasites
5. Reunion In War
6. Psychosis Warfare
7. Murder In Passion
8. It Is All Your Fault
9. Curse On The Creature
10. Apocalyptic