Vaak kom je in recensies tegen dat een album weinig vernieuwend, niet het meest origineel of wereldschokkend is. Na zon vier decennia aan metal kan dat natuurlijk ook niet anders. Toch kom je zo af en toe nog wel eens een band tegen die het net even iets anders doet dan de duizenden bands die hen voorgingen. Het Finse Indica is daar een uitstekend voorbeeld van.
De vijf dames laten een mix van tal van stijlen horen, waaronder pop, rock, klassiek, folk en bombastische metal. Het moge duidelijk zijn dat A Way Away van begin tot eind een gevarieerd album is. Geen twee nummers zijn hetzelfde en soms zelfs totaal verschillend. Na het rockende Scissor, Paper, Rock volgt bijvoorbeeld het naar klassiek neigende A Way Away, terwijl het chaotisch en opgefokte Straight & Arrow wordt opgevolgd door het kalme Eerie Eden. De uitvoering is te allen tijde dik in orde, de productie van Nightwish-baas Tuomas Holopainen evenzo.Met Nightwish is gelijk de band genoemd waar Indica de meeste raakvlakken mee heeft. In de hardere nummers althans. Op andere momenten, in songs waar popelementen de bovenhand hebben, zou ook Katie Melua een vergelijking kunnen zijn. Gelukkig zijn de Finse dames met hun aparte combinaties zo origineel dat het soms simpelweg nergens mee te vergelijken is. Hoogtepunt is hoe dan ook het betoverende In Passing, een pianoballad met fraaie teksten. Een nummer waaraan alles klopt en dat keer op keer voor kippenvel zorgt.
A Way Away is niet het debuutalbum van Indica, maar reeds het vijfde. Een reden waarom je nooit van de band gehoord zou kunnen hebben is dat de eerste vier langspelers allen in het Fins waren ingezongen. De nummers die op deze cd staan zijn Engelse bewerkingen daarvan. Enige punt van verbetering is de uitspraak van zangeres Jonsu, verder is dit album een genot om naar te luisteren en verrassend van a tot z.
Tracklist:
1. Islands Of Light
2. Precious Dark
3. Children Of Frost
4. Liljas Lament
5. In Passing
6. Scissor, Paper, Rock
7. A Way Away
8. As If
9. Straight & Arrow
10. Eerie Eden
