Hoewel men na zo'n intensieve wisseling van bandleden een nieuwe muzikale richting zou verwachten is niets minder waar. Sitra Ahra vormt het sluitstuk van een serie van vier albums die verder nog bestaat uit Lemuria, Sirius B en Gothic Kabbalah. Het blijkt dat een groot deel van de nummers die op Sitra Ahra te horen zijn, hun oorsprong vinden in de Lemuria/Sirius B sessies. Het zal dan ook geen verrassing zijn dat het huidige album duidelijk in het verlengde ligt van de voorgaande albums. Daarbij komt natuurlijk dat Christofer Johnsson de drijvende kracht is achter Therion en verantwoordelijk is voor een groot deel van de composities. De link naar de oudere albums is het duidelijkst bij Kali Yuga III. Dit is een vervolg op Kali Yuga part 1 en Kali Yuga part 2 die op Sirius B te horen zijn. Het kan zijn dat Kali Yuga part 3 bekend in de oren klinkt, want Therion heeft dit nummer al in 2007 tijdens de Adulruna Rediviva tour gespeeld.
Dat de nieuwe plaat in het verlengde ligt van de vorige albums betekent overigens niet dat het meer van hetzelfde is. Dit komt onder andere doordat de verschillende (nieuwe) zangers een verfrissende dynamiek met zich meebrengen. De mannelijke zangpartijen worden op het album onder andere door Thomas Vikström verzorgd, die trouwens de eerste zanger in de historie van Therion is die het tot bandlid heeft geschopt. Daarnaast horen we Snowy Shaw, die met zijn markante stemgeluid toch een duidelijk stempel drukt op een aantal nummers.De vrouwelijke (sopraan-)zangpartijen zijn van Lori Lewis die de afgelopen tijd ook al live te horen was bij Therion.
Naast de afwisseling van zangers weet Christofer Johnsson ook met zijn composities nieuwe en onverwachte wegen te bewandelen. Meest in het oog springt Land Of Canaan dat met ruim tien minuten tevens het langste nummer van het album is. Het nummer kent veel sfeerovergangen en is een kunstwerkje op zich. Mede door het gebruik van niet doorsnee instrumenten (mondharmonica en accordeon) en melodieën (wals). Uguentum Sabbati dat een prima nummer is, bevat een subtiele verwijzing naar The Phantom Of The Opera van Andrew LIoyd Webber, zowel in de keyboardpartijen als in de sopraanzang op het einde van het nummer. Din is het hardste nummer van het album en tevens het heftigste nummer dat Therion de afgelopen tijd heeft uitgebracht. Hiermee refereert de heer Johnsson even aan het pre Theli tijdperk. Dit nummer zou niet hebben misstaan op bijvoorbeeld een album als Lepaca Kliffoth. Sitra Ahra wordt rustig en sfeervol afgesloten met Children Of The Stone: After The Inquisition waarop onder andere een kinderkoor is te horen, wat goed bij het nummer past.
Op Sitra Ahra horen we alle klassieke Therionelementen terug. Een uitgebalanceerde combinatie van metal en klassieke muziek, koren, sopraanzang en interessante composities met veel lagen. Ondanks het feit dat het album duidelijk in het verlengde van de vorige albums ligt, klinkt het toch fris. Sitra Ahra is geen gemakkelijk album geworden en het zal ook aardig wat luisterbeurten kosten om de muziek volledig te doorgronden. Degenen die er de tijd voor nemen zullen merken dat er veel te ontdekken en te genieten valt. Mensen die met het eerdere werk van Therion niet uit de voeten konden kunnen het nieuwe album rustig laten voor wat het is.
Tracklist:
1. Sitra Ahra
2. Kings Of Edom
3. Unguentum Sabbati
4. Land Of Canaan
5. Hellequin
6. 2012
7. Cú Chulainn
8. Kali Yuga III
9. The Shells Are Open
10. Din
11. Children Of The Stone: After The Inquisition
