Dat blijkt ook wel als je het album afspeelt. Doorsnee 80's metal, klein beetje in de stijl van Mtley Cre (maar dan beter) met gevoel voor melodie n een vrouw die de vocalen voor haar rekening neemt, genaamd Liv. Gaandeweg het album staat het gapen mij nader dan de bewondering die ik toch wel heb voor de vasthoudendheid die men aan de dag legt om dit ingedutte genre nieuw leven in te blazen. Het valt dan ook niet mee om daar nog enige originaliteit in aan te brengen. Het gitaarwerk is wat simpel, rechttoe rechtaan, zonder spetterende solo's, de ritmesectie beukt lekker, en Liv trekt haar strot lekker open, maar uiteindelijk kan het niet elf songs lang blijven boeien.
Live zal het in ieder geval zonder al te veel moeite neer te zetten zijn en kan de band haar eigen energieke podiumact gebruiken om de bezoekers iets lekkers voor te schotelen. Dat lekkere zit hem niet echt in het voorkomen van mevrouw Liv, maar stilzitten bij Sister Sin's muziek zal je ook niet gaan lukken. Kortom, leuke plaat, niet heel erg verheffend of vernieuwend, maar wel lekker.
Tracklist:
1. Sound Of The Underground
2. Nailbiter
3. The Devil I Know
4. 24/7
5. Built To Last
6. Heading For Hell
7. Outrage
8. I Stand Alone
9. Better Than Them
10. Times Aren't A-Changing
11. Beat 'Em Down