Is de broek nog droog? Springt het glazuur al van de tanden bij dat tergende stukje jongetjesproza? Laten we het hopen. Toch is de boodschap van deze Amerikanen wel degelijk van spirituele aard. Dat gaat wel een stap verder dan standaard redneckgewauwel en prekerig zangwerk. Last Descendants is geen Stryper immers. De band zoekt het vooral in de hardere contreien en deed dat slechts n keer met One Nation Under God. Deze plaat werd uitgebracht in 1988 op het Aaarrg-label, waar ook illustere gezelschappen als Mekong Delta, Target en Living Death hun waren aan de man probeerden te brengen. Niet bepaald een platenmaatschappij van lichte kost, maar daartegenover staat wel dat veel albums uit de stal van Aaarrg vandaag nog steeds relevant zijn. De beschikbaarheid van dat materiaal is helaas al jaren zeer beperkt, waardoor de cd's van Target en ook Last Descendants voor astronomische bedragen van eigenaar verwisselen. Bijzonder jammer, maar gelukkig heeft het Amerikaanse schoonmaakbedrijf annex platenlabel Stormspell de enige full-length van de band subliem opgepoetst. Met een extra laagje chroom natuurlijk, in de vorm van de World War III demo.
Je moet er even voor gaan zitten. Voordat de jankende gitaarlijnen, drukke ritmes, schizofrene zangpartijen en gierende solo's op je ingewerkt zijn, ben je wel een aantal luisterbeurten verder. One Nation Under God is namelijk geen simpele plaat. De mix van technische thrash en power metal steekt op momenten zelfs behoorlijk chaotisch in elkaar en dat zou veel mensen op afstand kunnen houden. Het begint allemaal tamelijk overzichtelijk met Not My World, een song die ondanks de lullige titel prachtig in elkaar steekt. Akoestische gitaren, bezwerende zang en prachtig gearrangeerde melodien worden ingezet om het de luisteraar zo aangenaam mogelijk te maken. Vanwege de hoeveelheid tempowisselingen en spannende vertragingen, kent het nummer een episch karakter. Vision is al een stuk rapper, maar door de vrij toegankelijke zanglijnen valt ook hier nog wel een touw aan vast te knopen.
Dat geldt wat minder voor latere composities. Malpractice is ondanks de goddelijk lading een werkelijk duivelse compositie, vanwege het gitaargejank, vele breaks en voortrazende complexe riffs. De opbouw van het nummer doet sterk denken aan het technischere werk van Mekong Delta en dat idee wordt nog eens versterkt door het feit dat de productie in handen was van Ralph Hubert, mastermind van die Duitse band. Een productie waar overigens weinig aan mankeert, want de chaotische precisie heeft precies de juiste crunch meegekregen. Melodie, techniek en ragwerk zijn mede door de massieve sound keurig in balans en vooral de prachtige gitaarsolo's springen er heel sterk uit door subtiele veranderingen in volume. Gitaarsolo's die door hun opbouw en huilklank niet zouden misstaan bij menig progressieve metalband.
Ik zal eerlijk zijn, dit is n van de lastigere heruitgaven van Stormspell, maar persoonlijk ben ik ontzettend blij met deze cd. Het demomateriaal is een leuk extraatje en de vierhonderd euro die het origineel inmiddels opbrengt, kun je gerust in je zak houden. Waarom dan toch lastig? Last Descendants maakte bepaald geen toegankelijke muziek en gaat daarin een stapje verder dan bijvoorbeeld Target. Je zult veel tijd moeten investeren in de grillige songstructuren en opzichtige complexe wendingen. Toch raakt de band nergens de rode draad kwijt en dat is een knappe prestatie. Of er nog steeds veel liefhebbers bestaan voor dit soort drukke techno-thrash? God mag het weten.
Tracklist:
1. Not My World
2. Vision
3. One By One
4. P.O.W. 13
5. Malpractice
6. Fight The Fight
7. P.G. 13
World War III Demo
8. Red Zone
9. In God We Trust
10. Taking Down
11. Lines Of Death
