Dat doet hij overigens niet onder de vertrouwde noemer van Ayreon (momenteel op een laag pitje), maar met zijn nieuw opgerichte band Guilt Machine. On This Perfect Day is – zeker in vergelijking met alle pracht en praal van Ayreon – een verrassend sober en eenvoudig album geworden, met een donkere en heerlijk psychedelische ondertoon. Niet iedere liefhebber van Ayreon zal hier dus direct mee uit de voeten kunnen. Wie naar muzikale vergelijkingen zoekt, komt namelijk eerder uit bij bands als Pink Floyd en de statige neoprog van I.Q. dan bij Lucassen’s eerdere werk.
Qua kwaliteit doet On This Perfect Day gelukkig nauwelijks onder voor de rest van Lucassen’s oeuvre. De zes lange nummers (het merendeel klokt rond de tien minuten) ontvouwen zich langzaam – haast plechtig – en zijn bijzonder subtiel opgebouwd. Bovendien zorgen de toegevoegde effecten en samples voor een intrigerende extra laag in de muziek. Ook de teksten (die met verve worden gezongen door de relatief onbekende Jasper Steverlinck) zijn een stuk persoonlijker dan we van Lucassen zijn gewend, en dat komt de muziek absoluut ten goede. Met name de afsluitende nummers Over en Perfection? komen daardoor bijzonder intens over. De overige vier nummers doen daar echter nauwelijks voor onder en vooral opener Twisted Coil is van een bijzonder hoog niveau.
On This Perfect Day is een verrassend album geworden dat enige tijd en inspanning van de luisteraar vraagt om zich te laten doorgronden. Wie het album echter vaker draait, zal al snel ontdekken hoe sterk dit album is, juist in al zijn subtiliteit. Het laat een verfrissende kant van Lucassen horen waarvan ik hoop dat het meer is dan een eenmalig experiment. Daarvoor is Guilt Machine namelijk te goed. Verplichte kost voor de liefhebbers van donkere, psychedelische progrock.
Tracklist:
1. Twisted Coil
2. Leland Street
3. Green And Cream
4. Season Of Denial
5. Over
6. Perfection?
.jpeg){kind=small}
