Top of flop? Het ligt dicht bij elkaar. Tegenwoordig wordt deze keuze niet eens zozeer meer bepaald door de muzikale kwaliteiten, maar eerder door slimme marketing en in het oog springende verpakkingen. In de jaren negentig was dat nog een stukje erger. Metal speelde zich grotendeels af in de underground en traditionele genres hoefden al helemaal niet op veel bijval te rekenen. Binnen de kortste keren belandden veel producten in de koopjesbakken, waar ze in veel gevallen tot op de dag van vandaag nog vertoeven.

Dat geldt ook voor Worship van Imagika. Iedere metalfan die wel eens op beurzen komt, zal deze cd hebben zien liggen. Opvolger And So It Burns duikt nog net een stukje vaker op, maar ook Worship zal nooit de boeken ingaan als een succesvolle plaat. Toch vreemd voor een band die momenteel behoorlijk furore maakt met sterke power thrash metal. Nog vreemder is dat de speelstijl van dit album niet eens zo ver van de hedendaagse Imagika af ligt.

Drie euro kostte het album me en ik beschouw het nog steeds als ��n van de gaafste Amerikaanse thrashplaten uit de latere jaren negentig. Imagika was en is een ongelofelijk getalenteerde band. De spectaculaire mix van US power metal en technische thrash op deze plaat is namelijk geweldig. Alle twaalf nummers zijn luisteravonturen die bol staan van de inventieve riffs, stoere zang en uiterst effectieve tempowisselingen. Neem de superzware riff uit Court Of Confusion. Daar spat meer inspiratie en spelplezier vanaf, dan bij menig hedendaags retrothrashbandje. Over een nummer als The Sky Is Falling is dat eveneens te zeggen. De song steekt behoorlijk complex in elkaar, maar is opgesierd met spannende melodielijnen, geweldige solo�s en een catchy refrein, zodat de toegankelijkheid bewaard wordt.

In principe valt voor elk nummer wel een lofzang te houden, maar kort gezegd is Worship een enorm ondergewaardeerd album. De songs zijn complex en vergen wat geduld van de luisteraar, maar na enige tijd groeit deze plaat uit tot een blijvertje. Met dank ook aan de naargeestige uithalen van zanger David Michael die het misschien niet van een groots bereik moet hebben, maar wel van een flinke dosis personality. Op sommige momenten doet de man sterk denken aan Randy Rampage (ex-Annihilator) en dat is natuurlijk niet verkeerd.

Imagika is een band die inventiviteit heel natuurlijk samen laat gaan met strakke harde metal. Fans van intelligent geschreven US power thrash kunnen hier niet omheen. Duik die koopjesbak eens in, het loont de moeite.

Tracklist:
1. Golgotha
2. The Conflict
3. Court Of Confusion
4. The Sky Is Falling
5. Worship
6. Hall Of Desire
7. Devour
8. The Way
9. Precious Life
10. Of Weaker Men
11. Redemption
12. Beyond