De laatste jaren zijn zelfs voor doorgewinterde Nadja-liefhebbers zwaar geweest. Aan de stroom releases lijkt namelijk nog steeds geen einde te komen (negen releases in 2009 en ook in 2010 loopt de teller alweer gestaag op), hoewel de kwaliteit af en toe wat scheurtjes begint te vertonen. Met name de splitreleases zijn niet allemaal van het hoge niveau dat de beginjaren van Nadja kenmerkte. Het wordt dus voor �parttime fans� zaak om de krenten uit de pap te vissen, en gelukkig is When I See The Sun Always Shines On TV wat dat betreft een hele dikke krent! Dit album zorgt namelijk voor een welkome frisse wind in het Nadja-oeuvre.

When I See The Sun Always Shines On TV is bijzonder in meerdere opzichten. Ten eerste betreft het een coveralbum, waarbij een enorm breed scala aan artiesten wordt gecoverd. Ten tweede is het album bijzonder, omdat de onoplettende luisteraar geen moment in de gaten zal hebben dat het om een coveralbum gaat. De meest uiteenlopende songs worden vakkundig van een Nadja-jasje voorzien. Met andere woorden: ze worden voorzien van die heerlijke, tegelijkertijd zweverige en loodzware, in feedback verdrinkende muur van gitaargeluid die zo kenmerkend is voor Nadja. Het is dan ook enorm knap om een album met zo�n diversiteit aan nummers t�ch als een vloeiend geheel te laten klinken.

De opener is nogal veilig gekozen. Only Shallow � een shoegazeklassieker van My Bloody Valentine � ligt natuurlijk voor de hand voor een band als Nadja. Ook de covers van Codeine, Swans en The Cure zijn niet geheel onverwacht. Maar wat te denken van de volledig onherkenbare covers van A-Ha (The Sun Always Shines On TV), Elliott Smith (Needle In The Hay) en Kids In The Hall (Long Dark Twenties)? Nadja slaagt erin om ieder nummer om te bouwen tot een typisch Nadja-nummer met het unieke geluid dat deze band zo verrukkelijk maakt. Zelfs Slayer ontkomt niet: het nummer Dead Skin Mask wordt namelijk op briljante wijze in een ambient doom verpakking gegoten en uitgesmeerd over ruim tien minuten. Heiligschennis misschien volgens Slayer-fans, maar wat mij betreft een geniale uitvoering.

Daar waar de overige nieuwe releases van Nadja dus nogal eens ietwat inconsistent willen zijn qua niveau, is het ironisch dat juist een album met zeer uiteenlopende covers ��n van de meest consistente Nadja-album van de laatste jaren is. Verplichte aanschaf dus voor iedereen die van loodzware shoegaze/ambient doom, of van zware experimentele muziek in het algemeen, houdt.

Tracklist:
1. Only Shallow (My Bloody Valentine Cover)
2 Pea (Codeine Cover)
3. No Cure For The Lonely (Swans Cover)
4. Dead Skin Mask (Slayer Cover)
5. The Sun Always Shines On TV (A-ha Cover)
6. Needle In The Hay (Elliott Smith Cover)
7. Long Dark Twenties (Kids In The Hall Cover)
8. Faith (The Cure Cover)