Het grootste probleem met Black Fire is de productie, want die is ronduit slecht. De gitaren staan heel erg hard in de mix en zijn bovendien erg schel. De drums klinken uitermate beroerd, en de zang staat veel te zacht. Echter, als ik de productie probeer te negeren, hoor ik nog steeds niets wat me kan bekoren. Vlakke, monotone nummers in een constante midtempo dreun, ondersteunt door middelmatige drumpartijen en een inspiratieloze zangpartij. Ik heb op zich niets tegen eenvoudige riffs, maar het simpele gitaarspel van deze nummers gaat me echt te ver. De af en toe geprobeerde gitaarsolo maken het feest compleet. Het toppunt komt echter aan het einde van de cd, als er drie live-nummers voorbij komen. Het geluid gaat volledig over zn nek en deze nummers klinken zo beroerd dat ze niet fatsoenlijk te beluisteren zijn.
De mannen van Gravewrm doen al twintig jaar mee, maar ik krijg het idee dat de huidige line-up niet dezelfde is als een paar jaar geleden. Er zullen vast mensen zijn die Gravewrm wel kunnen waarderen en het zou kunnen dat voorgaande platen beter waren. Ik kan me tenminste niet voorstellen dat iemand twintig jaar lang dit soort bagger kan produceren.
Tracklist:
1. Fallen Upon The Shores Of Inferno
2. Eternal Slumber
3. Eden Shall Burn
4. Reign Of The Goatlord
5. Path Of Old Dominion
6. Savage Damage
7. Devil Wolf
8. Black Fire
9. Sent Forth To Conquer
10. Venomous
11. Adversary OF God (Live)
12. Night Hag (Live)
13. Obey The Beast (Live)