En de uitdaging is deels geslaagd. Omen is weliswaar niet zo goed als de voorgaande twee platen, maar het is gewoon weer een uitstekende Soulfly-plaat geworden. Het herkenbare geluid van de band zit er weer dik bovenop, zonder dat het gaat vervelen. En daar ligt toch weer de kracht van Soulfly. Max heeft de versnellingspook duidelijk gevonden, wat ten goede komt van de houdbaarheid. Hierdoor is het een oprolbaar en hapklaar eindproduct geworden, wat bestand is tegen menige luisterbeurten.
Altijd zijn er weer de nodige terugkerende elementen op de plaat, zoals het instrumentale Soulfly VII en de gastbijdrages. Deze keer is de keus gevallen op Tommy Victor (Prong) en Greg Puciato (The Dillinger Escape Plan) voor Lethal Injection en Rise Of The Fallen. En dat is een schot in de roos gebleken. Met de vocale inbreng van beide heren zijn beide nummers eigenlijk de beste van het hele album. Met name laatstgenoemde track is een knaller van jewelste: een heerlijk opzwepend nummer dat nu al garant staat voor totale chaos in de concertzalen.
Echte missers ontbreken op deze plaat. Toch slaat de solo bij opener Bloodbath & Beyond de plank nogal mis, omdat deze de snelheid uit het nummer haalt. Ook mag Max qua teksten nog altijd weinig aanspraak maken op de titel Dichter des Vaderlands, maar dat zijn we inmiddels wel gewend van hem.
Natuurlijk is er wederom niks nieuws onder de zon op dit album. Je verwacht Soulfly en je krijgt Soulfly. Maar wel n in uiterste topvorm. Hoewel het mij niet over de gehele lengte omver blaast, is het een waardig opvolger geworden van Conquer. Omen is een herkenbare en oerdegelijke plaat, waar de liefhebbers gewoon weer gelukkig van kunnen worden. Soulfly klinkt in ieder geval weer sterker dan ooit.
Tracklist:
1. Bloodbath & Beyond
2. Rise Of The Fallen
3. Great Depression
4. Lethal Injection
5. Kingdom
6. Jeffrey Dahmer
7. Off With Their Heads
8. Vulture Culture
9. Mega-Doom
10. Counter Sabotage
11. Soulfly VII
