Nefarium was eerder dit jaar met Dark Funeral op tour. Als je hun album Ad Discipulum hoort, verwondert dit je niet. Deze Italianen maken toegankelijke extreme metal. Ze doen dit wel aardig, maar ook weer niet zo goed dat ze op een concert een bedreiging zouden kunnen vormen voor een respectabele headliner.

De muziek van Nefarium doet wel wat denken aan het werk van Behemoth van de laatste tien jaar, alleen dan iets meer black metal gericht en een stuk tammer. Tamheid is helaas een aspect wat kenmerkend is voor Ad Discipulum. De productie is, in ieder geval voor een black metalalbum, erg gladjes. Een smeriger geluid had nog wat kwaadaardigheid kunnen toevoegen.

Ad Discipulum is niet bepaald een spannend album. Af en toe komt er een aardige gitaarlijn voorbij, maar daarmee heb je het ook wel gehad. In ��n nummer zit een vioolstukje, dit voegt eigenlijk niets toe, men had het zo weg kunnen laten. Onopvallend is ook een woord waarmee je Ad Discipulum zou kunnen omschrijven. Het album is best om aan te horen, maar het blijft je niet bij of je zou dol moeten zijn op gepolijste black/death metal. Ook dan zal het gebrek aan spanning en een eigen gezicht je waarschijnlijk niet snel doen besluiten vaak naar Nefarium te luisteren.

Tracklist:
1. Tongue Of The First Pope (Simon Peter)
2. Hands Bleeding Fear (Pontius Pilate)
3. The Bastard Son Of Satan (Jesus Christ)
4. Shepherd For Dead Lambs (Johan The Baptist)
5. Sharpening The Spear Of Longinus (Cassius Longinus)
6. Servus Servorum Satanae (Benedictus XVI)
7. Seven Whores Of Magdala (Mary Magdaleine)
8. Mass Infanticide By The King Of Judea (Herod The Great)