Na een duistere intro schieten de heren vertrouwd uit de startblokken met het zware The Vitalized Shell. Meteen blijkt dat er weinig is veranderd. De sound is misschien iets moderner, maar de black metal staat volledig in het teken van scherp riffwerk en rappe tempo's. Daaroverheen brult Nornagest zijn satanische teksten. Enthroned neemt op dat gebied nog altijd geen blad voor de mond. Ondanks enkele occulte zijsprongetjes zweert men nog steeds trouw aan de heer van de onderwereld. Van mij mogen ze, want het levert prima composities op als het razende Ornament Of Grace en het sinistere titelnummer. Prachtig is nog altijd de manier waarop de band subtiele melodielijnen in de muziek verwerkt. Melodien die op het eerste gehoor overschaduwd worden door het muzikale geweld, maar die na meerdere luisterbeurten voor een verslavende extra dimensie zorgen.
Van mij mag Enthroned gerust zo doorgaan. Als ze om de pakweg twee jaar zulke kwalitatief hoogstaande albums uitbrengen, dan kan de band nog jaren mee. Het is nog steeds jammer dat het angstaanjagende gekrijs van oud-zanger Sabathan weg is en het niveau van het geniale Carnage In Worlds Below wordt ook deze keer niet gehaald, maar over het algemeen is Pentagrammaton een prima plaat. Strak spel en een uitstekende productie maken de cd verder af.
Tracklist:
1. In Missi Solemnibvs
2. The Vitalized Shell
3. Rion Riorrim
4. Ornament Of Grace
5. Magnvs Princeps Leopardi
6. Pentagrammaton
7. Nehas't
8. The Essential Chaos
9. Ad Te Clamamvs Exsvles Morvua Liberi
10. Unconscious Minds
11. Behemiron
