Het heeft een tijd geduurd, maar na lang wachten verschijnt dit voorjaar eindelijk het nieuwe album van de Italiaanse power metalformatie Rhapsody Of Fire. Een album waar � zo mogen we wel stellen � veel fans reikhalzend naar hebben uitgekeken. Vier jaar na het prima Triumph Or Agony is het dan zover. De rechtzaakperikelen waarin de band verzeild raakte met Magic Circle-eigenaar Joey de Maio lijken opgelost en met de steun van Nuclear Blast hoopt de band duidelijk een nieuwe start te maken.

De liefhebbers kunnen opgelucht adem halen, want The Frozen Tears Of Angels ademt het typische Rhapsody-geluid uit iedere porie. Het spetterende gitaarwerk, de grandeur en het epische karakter, de krachtige refreinen en de groots aandoende soundscape-passages: niets wijst erop dat deze band een tijd is weg geweest. Zelfs Christopher Lee levert weer een bijdrage met zijn imposante stemgeluid. Fabio Lione zingt weer de sterren van de hemel (hoewel hij zijn Italiaanse accent maar niet kwijt lijkt te raken) en ook in instrumentaal en compositorisch opzicht is dit album met recht indrukwekkend te noemen. Voeg daar een grootse productie aan toe en er lijkt absoluut niets te klagen over.

Toch blijf ik na meerdere luisterbeurten ook wel een beetje met een knagend gevoel achter. Het materiaal op The Frozen Tears Of Angels is zeer overtuigend, maar tegelijkertijd klinkt het album wel h��l erg vertrouwd. Bovendien hebben de soundtrack-passages van Symphony Of Enchanted Lands II: The Dark Secret en in mindere mate Triumph Or Agony nog meer plaats gemaakt voor een wat directer geluid. Veel fans van het eerste uur zullen daar waarschijnlijk blij mee zijn, maar zelf vond ik de prominente rol van het orkest op die albums juist een enorme toegevoegde waarde hebben.

Dat gezegd hebbende moet ik echter ook erkennen dat The Frozen Tears Of Angels gewoon een prima album is geworden, waarop eigenlijk geen enkel slecht nummer is te bekennen. Zo nestelen de vrij toegankelijke nummers Sea Of Fate en Crystal Moonlight zich direct in je hoofd dankzij de pakkende refreinen. Daarnaast springen het felle Reign Of Terror en het stuwende On The Way To Ainor nog net iets boven de rest van het materiaal uit. Mijn knagende gevoel zal dan ook vooral zijn voortgekomen uit de torenhoge verwachtingen die ik nog altijd koester na betoverd te zijn geworden door Symphony Of Enchanted Lands II.

Tracklist:
1. Dark Frozen World
2. Sea Of Fate
3. Crystal Moonlight
4. Reign Of Terror
5. Danza Di Fuoco E Ghiaccio
6. Raging Starfire
7. Lost In Cold Dreams
8. On The Way To Ainor
9. The Frozen Tears Of Angels