Marco zei tegen Javier, 'Kom, zullen even we met onze gitaren lekker gaan rukken?' Waarop Javier antwoordde, 'Nou, waarom niet'. Dan gaan we lekker een album in elkaar flansen. Weet je wat? Om het (orgie) feestje te completeren, kunnen we beter gelijk Vitalij Kuprij vragen. Je kent hem toch wel? Die ene rukker van Ring of Fire en Artension, maar op keyboard! Oh die! OK dan. Hopla, zo gezegd, zo gedaan. Zeker kan ik dit natuurlijk niet zeggen, maar ik zal me niet verbazen als dit gesprek van tevoren heeft plaatsgevonden voordat gitaristen Marco Ferrigno (rechter (k)anaal) en Javier Leal (linker (k)anaal) het album 'Promised Land' wilden gaan opnemen.

De openingstrack 'Promised Land' begint goed en wordt geopend door atmosferische geluidjes die een spannende sfeer cre�ren. De band valt in, Marco geeft kort daarna een nietszeggende snelle solo en Vitalij antwoordt het. Maar als het hele nummer zo gaat, gaat de lol er wel een beetje vanaf. De tweede track 'The Prisoner' is qua compositie een stukje gevarieerder, progressieve fusion. Qua solo's, neigt men echter nog steeds in dezelfde patronen blijven hangen. Doordat Marco en Javier bijna identieke stijlen, neo-klassiek, hebben, wordt het luisteren van dit nummer� opnieuw � erg vermoeiend. Na deze twee nummers geluisterd te hebben, kun je het in principe al raden wat het gaat gebeuren in nummers als 'Death And Illusions', 'Inner' en 'Ethiopia'. Stijl op dit album is fusion gemixt met progressieve rock en neo-klassiek en het wordt vol gepropt met snelle solo's en toonladders (scales), zoals toentertijd met Cacophony (voormalige band van Jason Becker en Marty Friedman). Die nummers, qua composities, zijn niet echt geniaal te noemen. Hoewel ik moet zeggen dat de bassist Philip Bynoe (Vai, Ring of Fire) en drummer Jon Doman sterke fundament vormen en begeleiden deze drie mensen vakkundig. Een pluspuntje voor dit album. Wat me opvalt dat Vitalij zijn partijen bij sommige nummers anders aanvult dan wat we van hem reeds gewend zijn. Aan de ene kant gebruikt hij nog steeds zijn snelle vingers om die klussen te klaren. Aan de andere kant zou hij echter gedacht hebben, twee rukkers op ��n album zijn meer dan genoeg, dus ik moet een klein beetje chillen.

In het geheel vind ik 'Promised Land', een emotieloze plaat worden. Het is jammer voor zulke talenten. Voor liefhebbers van muziek met flitsende solo's, raad ik aan om albums als 'Heavy Machinery' van gebroeders Johansson, Anders en Jens (ex-Yngwie Malmsteen) met gitarist Allan Holdsworth, 'Passion and Warfare' van Steve Vai en het gelijknamige album van Michael Lee Firkins te beluisteren.

Tracklisting:
1. Promised Land
2. The Prisoner
3. Death And Illusions
4. Inner
5. Ethiopia
6. Eternal
7. Vigilante
8. The Prophecy