Met de recente succesfilm die wereldwijd vele records gebroken heeft lijkt het verdacht dat er een nieuwe cd opduikt van een band die zich Avatar noemt. Toch is er van meelifterij geen sprake. Avatar bestaat alweer negen jaar en in 2006 besprak Jeroen het album Thoughts Of No Tomorrow. Voor wie de band niet kent kan ik zeggen dat het een gezelschap uit G�teborg, Zweden komt.

In de stad waar ooit een bloeiende scene was, is vandaag de dag bijna niets meer te doen. Af en toe komen er bandjes als Avatar voorbij met datzelfde geluid waarmee vijftien jaar geleden de wereld veroverd werd. Zoals Jeroen terecht in zijn review aangaf gaat het om dezelfde melodieuze death metal waar zoveel bands hun seconds of fame mee gehad hebben. Blijkbaar heeft Avatar zich die kritiek aangetrokken, want op hun derde album is een opmerkelijke stijlwisseling te horen. Death metal speelt nog steeds een rol, maar daarnaast zijn er een hoop invloeden uit thrash en heavy metal geslopen, zoals je op Shattered Wings bijvoorbeeld kan horen. Op Revolution Of Two speelt glamrock dan weer een grote rol. Het resultaat is dan helaas ook dat zanger Johannes Eckerstr�m soms klinkt als een afgrijselijke combinatie van een typische screamer en M�tley Cr�ezanger Vince Neil.

De stijlverandering is dusdanig dat er van death metal eigenlijk geen sprake meer is. Ieder nummer is anders en slechts het, verder humorloze, Pigfucker zou ik nog puur als death metal kunnen omschrijven. De toevoeging van theatrale aspecten op sommige tracks en de pakkende refreintjes maken het verder lastig om een etiketje te bedenken. Enkele jaren geleden kwam ik ergens de term popmetal tegen. Nu komt deze eindelijk van pas, want ik zie Avatar echt als een band die de ambitie heeft een miljoenenpubliek te bereiken en daarvoor over lijken zal gaan.

Of een dergelijk perspectief haalbaar is, laat ik even in het midden. Kwalitatief is het wel aardig, maar de echte metalfan zit hier waarschijnlijk niet op te wachten. Avatar mag dan wel trots zijn op het feit dat ze met In Flames, Megadeth en Obituary hebben getourd, maar daar moeten ze hun publiek niet zoeken. Zelf kan ik totaal niks met deze muziek, maar een reviewer moet objectief blijven. De onderstaande score is enkel voor degenen die na deze review nieuwsgierig zijn geworden.

Tracklist:
1. Queen of Blades
2. The Great Pretender
3. Shattered Wings
4. Reload
5. Out of Our Minds
6. Deeper Down
7. Revolution Of Two
8. Roadkill
9. Pigfucker
10. Lullaby (Death All Over)