Bij bands als Dimmu Borgir, Behemoth, Vesania en Neolithic leg je doorgaans niet zo snel de connectie met rauwe southern rock �n� roll. Toch bewijst het Poolse Black River dat die kloof niet zo moeilijk te overbruggen is. Met een verzameling vooraanstaande Poolse muzikanten met diverse muzikale achtergronden levert dit project met Black �n �Roll een heerlijk album op.

Black �n� Roll brengt een heerlijke portie stoere rock�n�roll uit de speakers. Het is te horen dat de bandleden met veel plezier en passie aan deze plaat hebben gewerkt. Dit komt tot uiting op heerlijk strakke uptempo riffs, jankende solo�s en herkenbare refreinen. Hoewel zanger Taff bij tijd en wijlen vaak wel erg geforceerd zijn zanglijnen de microfoon in stuurt, is hij wel bepalend voor het rauwe geluid. Vooral bij Barf Bag, Lucky In Hell en Too Far Away komt dit uitstekend naar boven.

Hoewel het album over de lengte toch van erg hoog niveau is, is het ook verre van origineel en innovatief. Het is heerlijk om weg te luisteren, maar na een paar keer heb je eigenlijk ook wel weer genoeg geluisterd voor een tijd. Daarvoor blijft het album simpelweg niet kleven. Eigenlijk is dat best jammer als je nagaat dat de band in principe zeker overtuigend klinkt. Maar een reden om het album tot in de eeuwigheid te laten verstoffen is dat ook weer niet. Ik denk dat Black �n� Roll uiterst geschikt is voor de zonnige dagen van het jaar, waar je met de auto scheurt over de snelweg en toch stiekem het gaspedaal extra indrukt.

Tracklist:
1. Barf Bag
2. Isabel
3. Lucky In Hell
4. Black�n�Roll
5. Breaking The Wall
6. Jumping Queenny Flash
7. Too Far Away
8. Loaded Weapon
9. Morphine
10. Like A Bitch