Je kunt je afvragen of we wel van geluk mogen spreken. Wolfmother was een klapper van jewelste! En Wolfmother zou niet de eerste band zijn die na een zeer succesvol debuut flink door de mand valt vanwege een matige opvolger.
Het grappige is dat het debuut veelal genspireerd is door Led Zeppelin en Black Sabbath. Maar tijdens het beluisteren van Cosmic Egg heb ik meerdere malen het cd-boekje erbij gepakt of bepaalde songs niet door J. Lennon en P. McCartney geschreven waren. Behalve de (lichte) stijlwijziging, geeft het ook een indruk van de kwaliteit van het materiaal. In The Morning doet sterk denken aan de prachtige songs van het wereldberoemde Sgt. Peppers album, ondanks de moderne sound. Ook de psychedelische effecten versterken het idee dat Cosmic Egg ditmaal een eerbetuiging is aan The Beatles.
Sommigen zullen zeggen dat de muziek te soft is en daarom afhaken. Op het eerste gehoor missen de hitpotentile nummers, maar bijvoorbeeld New Moon Rising getuigt stiekem van absolute klasse, en geven aan dat Wolfmother ook na het vertrek van tweederde van de band nog zeker meetelt. Ik durf er niet over te oordelen of de klasse van het debuut wordt gehaald. Misschien vind ik deze zelfs beter, dus van een waardige opvolger is absoluut sprake.
Tracklist:
1. California Queen
2. New Moon Rising
3. White Feather
4. Sundial
5. In the Morning
6. 10,000 Feet
7. Cosmic Egg
8. Far Away
9. Pilgrim
10. In the Castle
11. Phoenix
12. Violence of the Sun
.jpeg){kind=small}
