Het album opent sterk met een reeks knappe, stevige songs boordevol avontuurlijke gitaarloopjes. Beggars Last Dime valt hierbij op vanwege de lichtelijke hardrock-invloeden van AC/DC. Daarna is het tijd voor het pronkstuk, namelijk het 16 minuten durende Empty Hollow. Een nummer dat wederom wordt ondersteund door een orkest, iets wat Rage in het verleden vaker heeft gedaan. Het is niet eens een ingewikkeld stuk geworden en eigenlijk is het hoofdgedeelte Empty Hollow een normaal Rage-nummer. En in plaats van een normale solo-sectie, zijn er diverse stukken toegevoegd. Het komt niet echt samenhangend over allemaal, maar het is goed genoeg uitgevoerd. Het stuk is verdeeld over vijf tracks. Dus als je helemaal wild ben van het trippende instrumentale gedeelte, kun je gelijk doorskippen naar Fatal Grace.
Na al dat orkestrale geweld krijgen we de resterende vijf nummers van de cd voorgeschoteld. Kwalitatief weer dik in orde, maar de eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat de aandacht aardig begint te verslappen. De cd is simpelweg te lang geworden. Daar komt ook bij dat Rage om de twee jaar een nieuwe cd uitbrengt. De Rage-moeheid begint daardoor er wat in te sluipen bij mij. De laatste cd Carved In Stone zit namelijk nog vers in het geheugen en het was beter geweest als Strings To A Web een jaartje later was uitgekomen. Er zullen heus wel die-hard fans zijn die dit niet zullen ervaren. Die zullen er zeker van kunnen genieten, want al bij al is Strings To A Web zeker geen halfslachtig werkje geworden.
Tracklist:
1. The Edge Of Darkness
2. Hunter And Prey
3. Into The Light
4. The Beggar's Last Dime
5. Empty Hollow
6. Strings To A Web
7. Fatal Grace
8. Connected
9. Empty Hollow (Reprise)
10. Saviour Of The Dead
11. Hellgirl
12. Purified
13. Through Ages
14. Tomorrow Never Comes