Wat mij betreft is die vraag nog steeds niet te beantwoorden. Het debuut was nou eenmaal een zeer bijzonder album met spectaculaire progressieve power metal en Sunless Skies schuift in dat opzicht een beetje weg van het debuut. De cd is vooral een stuk steviger, technischer en donkerder. Wat minder power metal dus en meer ruimte voor instrumentale uitspattingen. Deze passages zijn er meer dan genoeg en zijn om de vingers bij af te likken. Het mooie is dat Pathosray deze techniek op een schitterende manier weet te combineren met melodie en regelmatig terugkerende beukende stukken. Stond het debuut productioneel gezien nog wel eens in het teken van de geweldige gitaarsolo's, nu draait het meer om de songs. Opener Crown Of Thorns maakt onmiddellijk duidelijk dat het menens is. Brute riffs die aan thrash metal doen denken, schreeuwerig zangwerk en fenomenale drums laten niets van de luisteraar over. Het is de stevigste compositie op de plaat en het nummer biedt naast agressie ook veel melodie en magistrale vocale buitelingen van topzanger Marco Sandron. Wat een dijk van een stem heeft die gozer toch (hoogtepunt in Behind The Shadows, kippenvel!). Wat mij betreft n van de beste zangers die op dit moment actief zijn.
Het hoogtepunt van de plaat schuilt in het lange Poltergeist, een zeer afwisselend nummer, helemaal volgestopt met breaks, vette riffs en gierende solo's. De zang is subliem en het nummer kakt nergens in. Sterker nog, het blijft hangen en dat is in dit genre nog wel eens een zeldzaamheid. Daar komt dan toch het power metalelement om de hoek kijken. Hoewel Pathosray graag laat horen wat de muzikanten in hun mars hebben, spelen ze altijd in dienst van de song. De band stopt de nummers ook nog eens helemaal vol met interessante details, zodat de cd ook na vele luisterbeurten nog nieuwe geheimen prijsgeeft.
Is deze tweede cd dan beter dan de eerste? Ja, en nee. Qua spel en songs is de band hoorbaar gegroeid, maar het aantal kippenvelmomenten is kleiner. Dat kon ook niet anders met de meer robuuste aanpak die nu door de band gehanteerd wordt. Geen enkel probleem verder, want Sunless Skies is een progressieve parel die elke zichzelf respecterende liefhebber van het genre in de kast hoort te hebben staan. Wat minder punten dan de vorige keer, maar dat is puur omdat de impact van deze plaat net wat minder intens is, dan bij het debuut. Schitterend album, dat zeker.
Tracklist:
1. Crown Of Thorns
2. Behind The Shadows
3. Aurora
4. Quantic Enigma
5. In Your Arms
6. Sons Of The Sunless Sky
7. The Coldest Lullaby
8. Perpetual Eclipse
9. Poltergeist
10. For the Last Time
