Genitorturers is echter wel totaal andere koek dan de deathmetal van Morbid Angel. Nee, industrial shockrock omschrijft het een stuk beter. Denk aan Marilyn Manson, en her en der een klein beetje Rammstein, om maar de bekendere namen te noemen. En dat producer Scott Humphrey ook met Rob Zombie heeft samengewerkt legt het album geen windeieren; ook wat van Zombie's sound is terug te horen in Blackheart Revolution. Toch doet een nummer als Louder weer denken aan een foute jaren 80 hairmetal band. Net als de teksten van bijvoorbeeld Cum Junkie en Kabangin' All Night. Dat is pure porno, en gaat zelfs nog net wat verder dan wat bijvoorbeeld W.A.S.P. in de begindagen uitkraamde. Als een man dit gezongen had zou overigens niemand er van opkijken, maar het blijft toch altijd net wat opzienbarender als het uit de mond van een lekkere blonde meid komt.
Muzikaal gezien is het allemaal ook niet allemaal even diepgaand. De nummers zijn catchy as hell, wat meestal geen teken is van grote complexiteit. Vrij standaard riffjes, her en der opgeleukt met wat electronica. Qua drums wisselt het wel. De ene keer is het normale drums (waarbij de naam van voormalig Iced Earth trommelaar Mark Prator mij opvalt), de andere keer zit er een electronische dancebeat onder het nummer. Vooral die beat maakt een nummer als Cum Junkie toch erg poppy (het doet me wat aan de jaren '90 band Republica denken), als is de tekst verre van radiovriendelijk. En toch klinkt alles best lekker.
Live schijnt deze band een leuke show neer te zetten, met veel bloot, maar op cd is het ook helemaal zo slecht niet. Lekkere industrial rock, met af en toe een pervers randje.
Tracklist:
1. Revolution
2. Kabangin' All Night
3. Devil in a Bottle
4. Louder
5. Falling Stars
6. Take It
7. Confessions of a Blackheart
8. Cum Junkie
9. Vampire Lover
10. Tell Me
11. 2 Faced Traitor (bonus track)