De plaat kent ook geen verdere aanvullingen in de vorm van bonustracks. In principe maakt dat ook niet zoveel uit, want The Swan Road blijft een geweldig black metalalbum. Weliswaar is de sound nog niet zo ontwikkeld zoals op Microcosmos het geval was, maar de rauwe hypnotiserende muziek mist z'n uitwerking niet. Drudkh heeft het geluid van de tweede cd verder uitgewerkt, wat resulteert in een iets sneller album. Waar het tempo op Autumn Aurora vooral traag was, daar duiken nu af en toe blastbeats op en de keyboards zijn overboord gekieperd. Het riffwerk doet wel eens denken aan Darkthrone, maar dan overgoten met een klein beetje folk, zodat er zeker sprake is van een eigen geluid.
Zelfs met de standaard instrumentatie blijkt dit een boeiend album met sfeervol melodieus riffwerk, speelse percussie en ruwe vocalen. Eternal Sun is in dat opzicht een voorbeeldige compositie, opgesierd met een aardig stukje soleerwerk. De productie is precies zoals het hoort: guur en koud. Vooral het hoogtepunt van het album, The Price Of Freedom krijgt door de kille sound een extra dimensie. Het zijn eclectische klanken waar muziekscholen en conservatoria zich ver van houden, maar daarom des te effectiever. Drudkh maakt zeer eenvoudige muziek, maar weet wel elke noot een functie te geven. Mensen die liever naar bombastisch opgezette black metal luisteren hoeven zich hier dan ook niet aan te wagen. Dergelijke franje is op dit album onvindbaar.
Het is een goed initiatief van Season of Mist om dit werkje opnieuw uit brengen, zodat de nieuwe liefhebbers ook van het oudere werk kunnen genieten, ook al betreft het hier niet de beste plaat van het gezelschap uit Oekrane. De re-release voegt verder niets toe aan het origineel, maar de dromerige doch agressieve muziek mag nog altijd gehoord worden. Ideaal voor de meest ijzige winternachten.
Tracklist:
1. 1648
2. Eternal Sun
3. Blood
4. Glare Of 1768
5. The Price Of Freedom
6. Fate
7. Song Of Sich Destruction
