Vurige gitaarsolo's, elementair drumwerk en dreunende akkoorden; ze vormen de ondergrond voor rare toetsenpartijen, orgeltjes en de strot van Damon Fox. Het is niet dat de man een geniale stem heeft, maar zijn doorleefde vocalen weten wel precies de juiste snaar te raken. Dan weer bluesy en kalm, om vervolgens rauw uit te halen. Luister maar eens naar het geniaal opgezette Blackball, in de kern een doodsimpel nummer, maar subliem ingekleurd met kermend zangwerk en een lange solosectie in de beste Deep Purple en Black Sabbath traditie.
De band heeft bewust gekozen voor een ouderwetse sound en die keuze blijkt een juiste te zijn. De nummers gaan er door leven en de organische klank vertaalt op een prachtige manier het spelplezier. Wanneer de plaat in de jaren zeventig zou zijn opgenomen, dan had ik het ook geloofd. Het is misschien niet erg origineel, maar wat blijft dit soort spectaculaire rock toch heerlijk om te beluisteren. Niet gebonden aan concrete grenzen en met veel plezier uitgewerkt. Cheat The Gallows is daarom n van de meest authentieke platen van de laatste tijd. Zelfs liefhebbers van het occulte The Devil's Blood moeten hier maar eens naar gaan luisteren, al ontbreekt hier de satanische ondertoon. Heerlijk ouderwets en oprecht vertier.
Tracklist:
1. Gravest Show On Earth
2. Blackball
3. Money, It's Pure Evil
4. The Evils Of Rock & Roll
5. No Parachute
6. The Game
7. Superstar
8. Race With Time
9. Hydra
10. Counting Sheep
